Οι πραγματικές λίστες

του Δημήτρη Καμπουράκη.

Ομολογώ την αμαρτία μου. Είμαι οπαδός της λίστας. Κάθε λίστας. Βυθίζομαι δίχως αναπνοή σε κάθε μακρύ κατάλογο που θα βρεθεί μπροστά μου, ηδονίζομαι διατρέχοντας με το δάκτυλο ή το μολύβι τα κατεβατά κάθε απέραντης ταξινόμησης που πέφτει στα χέρια μου, ξημεροβραδιάζομαι πάνω από ατέλειωτες στήλες ονομάτων, αντικειμένων, γεγονότων, ημερομηνιών, λέξεων, εννοιών, συναισθημάτων, εκφράσεων και γενικά κάθε είδους μακράς ομαδοποιημένης απαρίθμησης.

Δεν ξέρω γιατί. Ίσως προτιμώ να βλέπω (και όχι να φαντάζομαι) το όλον, καθώς η υποκειμενική μετάβαση από το ειδικό στο γενικό εμπεριέχει ισχυρά στοιχεία αυθαιρεσίας. Ίσως να βλέπω σε κάθε επί μέρους στοιχείο μιας μεγάλης λίστας, την αρχή μιας νέας λίστας με άλλη λογική και ταξινόμηση, παίζοντας ένα παιχνίδι που μπορεί να εκταθεί χρονικά εις το διηνεκές και χωρικά ως το άπειρο. Ίσως πάλι να πρόκειται απλώς για μια εκ’ γεννετοίς εμμονή μου ή ένα ακατανόητο βίτσιο μου.

Τούτου δοθέντος, οι μέρες που διάγουμε θα έπρεπε να αποτελούν ένα είδος επίγειου παραδείσου για μένα. Για έναν μανιακό σαν και του λόγου μου, τόσο πολλές λίστες μέσα σε ένα τριήμερο θα έπρεπε να ισοδυναμούν με την ξαφνική είσοδο ενός χαρμανιασμένου χασισοπότη σε μια απέραντη φυτεία δενδρυλλίων έτοιμων για συγκομιδή. Δεν σας κρύβω ότι σχεδόν έτρεμα όταν άνοιγα τον υπολογιστή μου για να αναγνώσω την πρώτη εξ’ αυτών, μόλις έμαθα ότι δημοσιεύτηκε.

Διαψεύστηκα οικτρά. Ήταν οι πρώτες λίστες που διάβασα στη ζωή μου, χωρίς να μου πουν απολύτως τίποτα. Ήταν οι πρώτες λίστες που αρνήθηκαν να μου ανοίξουν έστω και μια μικρή πόρτα. Ήταν οι πιο απονευρωμένες και χαζές λίστες που απασχόλησαν τα μάτια και το μυαλό μου. Αυτές δεν ήταν λίστες, ήταν η απόλυτη διάψευση της έννοιας της λίστας. Τι κρίμα. Τελικά, η πολιτική μας ζωή είναι ικανή να κονιορτοποιήσει ακόμα κι αυτή την ίδια την ποιητική της λίστας.

Κι έτσι, άφησα στην άκρη την αξιοθρήνητη προσπάθεια των πολιτικών μας και επέστρεψα στις πραγματικές μου λίστες. Στο κατάλογο της Iλιάδας για τα πλοία που πήραν μέρος στην εκστρατεία κατά της Τροίας. Στην υπέροχη καταγραφή από τον Δάντη των ονομάτων των εκατοντάδων αγγέλων και δαιμόνων. Στην ταυτοποίηση από τον Τζανμπατίστα Μαρίνο όλων των φυτών της υφηλίου με τα ανθρώπινα συναισθήματα που τα ακολουθούν. Στη θαυμαστή λίστα των φαγητών που χρειαζόταν για να τραφεί ο Γαργαντούας, του Φρανσουά Ραμπελέ. Στην γεμάτη ευλάβεια λίστα των ονομάτων της πρωταρχικής ύλης που χρησιμοποιούσαν οι αλχημιστές, από το μυθο-ερμητικό λεξικό. Στην φρικώδη λίστα των ψευτοζητιάνων και μικροαπατεώνων του Mεσαίωνα, του Ουμπέρτο Έκο. Στην αψεγάδιαστη ταξινόμηση των ζώων αυτού του κόσμου, από τον Μπόρχες. Και σε άλλες πολλές. Τι ανακούφιση να ξαναβρίσκει κανείς αυτά που αξίζουν. Και μάλιστα σε λίστες…


ένα άρθρο των πρωταγωνιστών
Πηγη www.protagon.gr