Αριστερός όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;

Γιάννης Παντελάκης 

Σ' έναν τοίχο στο κέντρο της πόλης, είναι γραμμένο το σύνθημα-ερώτημα: «Είσαι Αριστερός όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;». Είναι η αγαπημένη ατάκα τις τελευταίες ημέρες πολλών πρώην εργαζομένων της ΕΡΤ, όταν συναντά ο ένας τον άλλο. Προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις μετά την περίφημη ατάκα του πρωθυπουργού πως «στην ΕΡΤ διέπραξαν σφάλματα όσοι κυβέρνησαν. Και το ΠΑΣΟΚ διόριζε και η ΝΔ διόριζε, αλλά διόριζαν κυρίως ανθρώπους της Αριστεράς». Αν κρίνουμε από τα χειροκροτήματα και τα ηχηρά γέλια πρωτοκλασάτων στελεχών της Ν.Δ. τύπου Βορίδη, η πρωθυπουργική ατάκα κρίθηκε επιτυχημένη. Αν μάλιστα προσθέσουμε και διάφορες θεωρητικού τύπου αναλύσεις (όπως του Τάκη Μίχα), η ατάκα του πρωθυπουργού έχει και βαθύ ιδεολογικό περιεχόμενο!
   
Τον καλύτερο σχολιασμό-απάντηση στην πρωθυπουργική αναφορά (και όσων την υιοθέτησαν), νομίζω την έδωσε αναγνώστης του άρθρου του Μίχα. Παραθέτω ολόκληρο το μικρό αλλά ουσιαστικό σχόλιο του/της δ.β.: «μια απορία: τι δουλειά έχει ένας πρωθυπουργός να ασχολείται με τα φρονήματα αυτών που διορίζονταν στην ΕΡΤ και όχι αν (και μόνο) ο διορισμός τους ήταν σύννομος και έκαναν αντικειμενικά τη δουλειά τους? υγ. πιο ακροδεξιά πεθαίνεις». Δεν ξέρω, αν πράγματι «πιο ακροδεξιά πεθαίνεις», ίσως να μην είχε ακούσει ο αναγνώστης την ομιλία Βορίδη μόλις χθες.

Ο Αντ. Σαμαράς δεν είναι αφελής. Οι αναφορές του πράγματι δεν έχουν πραγματική βάση. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού την κατεύθυνση στην πληροφόρηση δεν την έδιναν οι (σύμφωνα με τον πρωθυπουργό) «Αριστεροί εργαζόμενοι», αλλά οι εκάστοτε διορισμένοι διευθυντές της. Και αυτοί Αριστεροί ήταν; Ωστόσο, οι αβάσιμες αναφορές, έχουν βάσιμο και προφανή στόχο. Και μάλιστα διπλό. Ν' αγγίξουν εκείνους που διαφώνησαν με το βίαιο κλείσιμο της ΕΡΤ και οι οποίοι δεν ήταν μόνο μη Δεξιοί ψηφοφόροι. Οι δημοσκοπήσεις έδειξαν πρωτοφανή ποσοστά αντίθεσης με την ενέργεια αυτή.

Δεύτερος στόχος, να φτάσουν αυτές οι αναφορές στ’ αυτιά συγκεκριμένων ψηφοφόρων που τους τελευταίους μήνες ερωτοτροπούν πολιτικά με τη «Χρυσή Αυγή». Αυτό ήταν το ακροατήριο στο οποίο απευθυνόταν. Να τους στείλει το μήνυμα, πως «ανακαταλαμβάνουμε το κράτος». Μια παραλλαγή του άλλωστε, είχε ακουστεί από το ίδιο στόμα λίγο πριν τις εκλογές. «Πρέπει να ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» είχε πει, αναφερόμενος στο μεταναστευτικό και υποσχόμενος κατάργηση του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια. Όπως και την έκανε. Τώρα, σειρά έχει το κράτος, το οποίο προφανώς θεωρεί ότι έχει πέσει σε... Αριστερά χέρια!

Ο κ. Σαμαράς μπορεί να μην είναι αφελής, αφελές όμως ήταν το παράδειγμά του με την ΕΡΤ. Δεν μέτρησα ποτέ πόσοι ήταν Δεξιοί και πόσοι Αριστεροί στον δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα. Φαντάζομαι το ίδιο έκανε και το ΑΣΕΠ όταν προσλάμβανε ηχολήπτες, οπερατέρ και μουσικούς παραγωγούς. Ενδεχομένως βέβαια, να εννοούσε δημοσιογράφους ο κ. Σαμαράς. Αλλά και αν υποθέσουμε ότι η πλειονότητά τους είναι Αριστεροί (εντελώς αυθαίρετη προσέγγιση, άλλωστε πρέπει να ορίσουμε ποιος θεωρείται Αριστερός και ποιος όχι), οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. γιατί το έκαναν;

Επειδή «το δίδυμο Καραμανλή (junior και senior) έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ολοκληρωτική παραχώρηση του ιδεολογικού πεδίου στην Ελλάδα στα σταλινοειδή», όπως γράφει ο Μίχας; Ή να επιλέξουμε πάλι ένα παράδειγμα αναγνώστη του κειμένου του; Εκείνου που γράφει πως "Αν η ΝΔ διόριζε Αριστερούς, μάλλον συνέβη επειδή οι Αριστεροί είναι, κατά τεκμήριο, πιο μορφωμένοι, διαβάζουν περισσότερο και παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ασχολούνται π.χ. με τις τέχνες, τη φιλοσοφία και τον σοβαρό πολιτικό στοχασμό". Λογικό, καθώς η αριστερή κοσμοθεωρία σε πολλές περιπτώσεις (όχι διόλου σε όλες) προκύπτει από μια τάση αμφισβήτησης των παραδεδεγμένων που ωθεί στο διάβασμα και το εν γένει «ψάξιμο», καθώς θα λέγαμε. Αυτό το αναγνώριζε εμμέσως δια των επιλογών του ο Χατζιδάκις. Ο ίδιος δεν ήταν Αριστερός, αλλά γενικά απ' αυτόν το χώρο ψάρευε συνεργάτες για το Τρίτο. Γιατί δεν τον κατακεραυνώνετε κι αυτόν;
Δυο εναλλακτικές απαντήσεις λοιπόν στο ερώτημα και ίσως χωρούν πολλές ακόμα.

Ανεξάρτητα από υποκειμενικές προσεγγίσεις πάντως, το θέμα έχει ενδιαφέρον για έναν επιπλέον λόγο που αφορά εμάς τους δημοσιογράφους. Οι οποίοι ταυτιζόμενοι με κόμματα, ακυρώσαμε ένα βασικό μας χαρακτηριστικό που οφείλαμε να έχουμε για να θεωρείται ότι κάνουμε καλά τη δουλειά μας. Τη στοιχειώδη αντικειμενικότητα στην καταγραφή των γεγονότων. Ναι, δεν μας αφορά όλους, αλλά και πάλι ναι, δυστυχώς αφορά πολλούς. Λειτουργούσαμε και λειτουργούμε σαν προέκταση κομματικών γραμμών και θέσεων. Και αν το κάνουμε για να διατυπώσουμε την άποψή μας, κανένας ψόγος, το αντίθετο. Αν ωστόσο αυτή η κομματική εξάρτηση χρησιμοποιείται και ως φιλτράρισμα για την καταγραφή και παράθεση γεγονότων, υπάρχει ψόγος και μάλιστα μεγάλος. Και στον κάθε κ. Σαμαρά δίνουμε δικαίωμα και στο άλλο γνωστό σύνθημα των Εξαρχείων δίνουμε δικαίωση...

Πηγη www.protagon.gr