Δύσκολη η διαπραγμάτευση

Σε μια διαπραγμάτευση όλα είναι ανοιχτά, πόσω μάλλον όταν αυτή αποτελεί προϊόν ευρωπαϊκού πολιτικού συμβιβασμού, έντονου παρασκηνίου και μιας διαρκούς διελκυστίνδας. Η κυβέρνηση αποστέλλει στους ευρωπαϊκούς θεσμούς το αναθεωρημένο πρόγραμμα σύγκλισης, έχοντας συμπεριλάβει σ’ αυτό την παράμετρο που το διαφοροποιεί από τα προηγούμενα, δηλαδή την ανάπτυξη με θετικό πρόσημο. Οσο και αν τα λεκτικά σχήματα κρύβουν ενδεχομένως κάποια «ψιλά γράμματα», ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την προσπάθειά της ώστε η χώρα να ξεφύγει από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των δανειστών και ταυτόχρονα να υπάρξει σεβασμός των εταίρων απέναντι στο κοινό κεκτημένο.

Η διαπραγμάτευση στο Eurogroup της Τετάρτης, όπως όλα δείχνουν, δεν θα είναι εύκολη· απαιτείται εκτός από την κοστολόγηση και η πολιτική βούληση των δύο μερών ώστε να βρεθεί η πλέον συμφέρουσα λύση και για τις δύο πλευρές. Το αμοιβαίο συμφέρον επιβάλλει τη συμφωνία των μερών στο μέγιστο δυνατό επίπεδο, διαφορετικά η ρήξη δεν μπορεί να αποκλειστεί. Κάτι που η ελληνική πλευρά απεύχεται, αν και χρησιμοποιεί τη λέξη ως μία εν δυνάμει έκβαση, απέναντι σε όσους θεωρούν την Ευρωπαϊκή Ενωση και τα όργανά της απλούς θεματοφύλακες μιας συντηρητικής ευρωπαϊκής αντίληψης και πολιτικής.

Οσοι επιχειρούν να ναρκοθετήσουν το πολιτικό περιβάλλον με σενάρια πτώσης της σημερινής κυβέρνησης και επιστροφής σε πρόσφατους, αλλά πολιτικά παρελθόντες καιρούς, διαπράττουν τραγικό λάθος. Η σημερινή πραγματικότητα δεν ευνοεί σενάρια οικουμενικών κυβερνήσεων ή «κυβερνήσεις φίλιων δυνάμεων»· απαιτεί καθαρές λύσεις και κυρίως προοπτική για τον τόπο. Τα σενάρια αυτά από όπου και αν προέρχονται δυναμιτίζουν το πολιτικό περιβάλλον, που απαιτεί σταθερότητα και σοβαρότητα· δεν προσφέρουν υπηρεσίες. Επιδιώκουν το αντίθετο, σε μια στιγμή που το ευρύτερο γεωστρατηγικό τοπίο απαιτεί ετοιμότητα, νηφαλιότητα και ρεαλιστική προοπτική.

Πηγη www.efsyn.gr