Niko Ago: Στρουθοκαμηλισμός

Του Niko Ago

Στις 3 Δεκεμβρίου 2014, ο Τύπος έγραφε : «Εκφράζοντας την έντονη δυσαρέσκεια της ελληνικής πλευράς, για τη χρήση της συνταγματικής ονομασίας της ΠΓΔΜ, στη διάσκεψη των χωρών που συγκροτούν τη συμμαχία κατά του Ισλαμικού Κράτους (IS), ο Βαγγέλης Βενιζέλος (σ.σ.: τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας), δεν παρέστη στις εργασίες της συνόδου στις Βρυξέλλες, αποστέλλοντας παράλληλα σχετική επιστολή στον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι.»

Σήμερα, 29 Σεπτεμβρίου 2015, διαβάζουμε ότι, «στη συνάντηση εναντίον του εξτρεμισμού του ΙΚ, που οι ΗΠΑ διοργανώνουν στη Νέα Υόρκη – στο περιθώριο της 70ης Γενικής Συνέλευσης  του ΟΗΕ- ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η ελληνική αντιπροσωπία, δεν θα λάβουν μέρος, αφού οι οικοδεσπότες Αμερικανοί, αρνήθηκαν να δεχθούν το αίτημα της Αθήνας, να συμμετάσχουν τα Σκόπια με την προσωρινή τους ονομασία, FYROM (όπως αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ). Οι Αμερικανοί επέμειναν ότι η πρόσκληση της γειτονικής χώρας, θα γίνει με το όνομα με το οποίο οι Αμερικανοί την έχουν αναγνωρίσει, δηλαδή ως Δημοκρατία της Μακεδονίας, ήδη από το 2004, παρά τις ελληνικές αιτιάσεις ότι η συνάντηση πραγματοποιείται στο περιθώριο του ΟΗΕ».

Είναι, πραγματικά, απορίας άξιο, πώς η Ελλάδα, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά και που γίνεται η συνάντηση, καταφέρνει να φύγει από τόσο σημαντικά ραντεβού κρατών, εξαιτίας της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Το μικρό γειτονικό κράτος, με αυτά κι με αυτά, καταφέρνει να «διώξει» την Ελλάδα από διεθνείς συναντήσεις, που λαμβάνονται πολύ σοβαρές αποφάσεις. Χωρίς να κάνει τίποτα. Απλώς επειδή βρίσκεται. Επειδή υπάρχει. Και τούτο,υ διότι το ελληνικό κράτος, «κτυπάει το πόδι στο έδαφος», με το που βλέπει το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», σαν την είκοσι μηνών κόρη μου, όταν δεν θέλει να φοράει τα παπούτσια της. Ακόμα και στην τελευταία περίπτωση, που γίνεται λόγος για συνάντηση το οποίο διοργανώνουν οι ΗΠΑ. Που αν δεχόντουσαν το (δίκαιο από μέρους) της Ελλάδας, θα ήταν σα να παραδεχτούν ότι έκαναν λάθος το 2004, που την αναγνώρισαν ως Δημοκρατία της Μακεδονίας. Πιστεύει κανείς μας ότι κάτι τέτοιο, θα το έκαναν ποτέ οι ΗΠΑ;

Είναι δικαίωμα του καθενός, επομένως, ο στρουθοκαμηλισμός. Της ελληνικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένης. Αλλά, όπως σημειώσαμε πιο πάνω, το ότι η ΠΓΔΜ, καταφέρνει να «διώξει» την Ελλάδα, από τόσο σημαντικά ραντεβού, όπως και να το κάνουμε, ξενίζει. Και, φυσικά, αναπτερώνει κι άλλο, τα ήδη «φουσκωμένα» εθνικιστικά «φτερά» του Γκρούεφσκι.

Πηγη www.altsantiri.gr