Ο Καναδός που μας έβαλε τα γυαλιά
Ο καθηγητής Συγκριτικής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ
Συντάκτης:
Ο γνωστός Καναδός καθηγητής πολιτικής οικονομίας, ο Λίο Πάνιτς, που ξέρει πολύ καλά και την Ελλάδα, νομίζω ότι μας έβαλε τα γυαλιά. Τα έχει πει άλλωστε και στον δικό μας στην «Εφ.Συν», Τάσο Τσακίρογλου, εγκαίρως.
Σε μια νέα εξαιρετική του συνέντευξη στην Ιωάννα Δρόσου και στην Ματίνα Καραγιαννίδου Σταμπουλή, στην «Εποχή» της περασμένης Κυριακής, ο Πάνιτς λέει με σιγουριά δυό τρία πολύ ουσιαστικά πράγματα για την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τη δυνατότητα να κυβερνήσει αριστερά, μετά τον συμβιβασμό του Ιουλίου.
Τα λέει καθαρά: Η κυβέρνηση χρειάζεται έναν ανανεωμένο δυναμικό ΣΥΡΙΖΑ που συνδέεται και δημιουργεί διεκδικητικά κοινωνικά κινήματα και όλοι και όλα μαζί πιέζουν, συγκροτούν και εφαρμόζουν το «παράλληλο πρόγραμμα» δίκαιης ανασυγκρότησης της χώρας. Και προσοχή... στο νεοναζισμό. Παραθέτω, με την άδεια της «Εποχής», ορισμένα αποσπάσματα:
♦ «Η απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ το 2013 έλεγε πως η κυβέρνηση της αριστεράς θα αποτύχει αν δεν υπάρχουν ισχυρά κοινωνικά κινήματα ανατροπής. Αυτό δείχνει πως, ρητορικά και όχι μόνο, το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται την κοινωνική στήριξη, χρειάζεται ενεργά κοινωνικά κινήματα για να μπορέσει να κερδίσει τις εκλογές και κατόπιν η κυβέρνηση της αριστεράς για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία χρειάζεται να ακούει, να συμβουλεύεται και να στηρίζει τα κοινωνικά κινήματα. Και αυτή είναι και η κύρια διαφορά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τις προηγούμενες σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, που πάντα ήταν εχθρικές προς τα κινήματα».
♦ « Όταν εκλέχτηκε για πρώτη φορά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα κινήματα είχαν ήδη αδρανοποιηθεί, λειτουργώντας και αυτά με τη λογική της ανάθεσης. Όμως, χωρίς τα κινήματα πως θα επέλθει ανατροπή; Και από την άλλη, το κόμμα έπαψε να ενθαρρύνει τα κινήματα αλληλεγγύης να επεκταθούν σε όλη την επικράτεια, να εκκινήσουν αυτά την προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας και να στείλουν το μήνυμα στην κυβέρνηση για το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει. Άλλωστε, αυτή η προσπάθεια θα έδινε, ίσως, και μια απάντηση στο ερώτημα περί εθνικού νομίσματος, ως λύση ανατροπής της πολιτικής της λιτότητας.
»Αν δεν υπάρξει πρωτογενής παραγωγή, αν δεν ανοίξουν εργοστάσια να παράγουν, για παράδειγμα, έπιπλα, αν δεν σπαρθούν τα χωράφια, αντί να πετάτε βουνά από ροδάκινα στις χωματερές, τότε πώς θα μπορέσετε να αναζητήσετε λύση έξω από το ευρώ; Γι’ αυτό τονίζω πως είναι πολύ σημαντικό να επαναδραστηριοποιηθούν οι δομές αλληλεγγύης και να επεκταθούν σε κάθε τομέα και σε κάθε περιοχή. Και για να συμβεί αυτό χρειάζεται να επαναλειτουργήσει το κόμμα. Αυτή είναι και η τοποθέτηση των εναπομείναντων 53+. Και είναι αλήθεια, μην περιμένετε εναλλακτική λύση από τους γραφειοκράτες, εσείς πρέπει να τη σκεφτείτε και να την υλοποιήσετε.»
♦ «Η Αλληλεγγύη για Όλους είχε προτείνει να τους δοθεί ένας χάρτης των αγροτικών τεμαχίων, ώστε να πάνε στους αγρότες και να τους ζητήσουν να τους δοθούν τα προϊόντα που πάνε στις χωματερές, για να μοιραστούν μέσα από τις δομές σε όσους έχουν ανάγκη. Το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης είχε απαντήσει πως δεν έχει τέτοιου είδους χαρτογράφηση. Και σιγά το δύσκολο. Υπάρχουν τόσοι άνεργοι απόφοιτοι αγροτικής οικονομίας, που θα το ετοίμαζαν σε λίγες μέρες. Δεν μπορώ να κατανοήσω τη λογική πως δεν υπάρχουν πόροι για να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σχέδιο. Η διανομή των τροφίμων θα μπορούσε να γίνει από τα στρατιωτικά φορτηγά ή από τις αστυνομικές κλούβες, που περικύκλωσαν το κοινοβούλιο στην πορεία της 17ης Νοεμβρίου. Ας διαθέσουν τα οχήματα αυτά στα δίκτυα αλληλεγγύης, να δει και ο κόσμος πως η αστυνομία δεν σημαίνει καταστολή, αλλά πως είναι στο πλευρό των φτωχών. Ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω. Όμως, για να γίνουν τέτοιες κινήσεις χρειάζεται πολιτική φαντασία».
♦ «Είμαστε σε παρόμοια φάση με αυτή της Ευρώπης του 1930, όταν δόθηκε χώρος στη δεξιά. Η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, η μη αναγνώρισή της ως κυβέρνηση της Αριστεράς, θρέφουν την ακροδεξιά. Φυσικά πρέπει να ασκείται κριτική, φυσικά και πρέπει να δέχεται πίεση η κυβέρνηση για να μην παρεκτρέπει των στόχων της, όμως αυτά πρέπει να γίνονται με θετική διάθεση. Ιδιαίτερα όσοι δείχνουν πως ακολουθούν τις ιδέες της αριστεράς, πως προσπαθούν να αλλάξουν τα πράγματα, πρέπει να στηριχθούν από τα κινήματα και όσοι κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση τότε θα πρέπει να έχουν αντιμέτωπα τα κινήματα, θα πρέπει έξω από τα υπουργεία αυτών να χτυπούν κατσαρόλες και τηγάνια, να αντιδρούν».
Ολόκληρη η συνέντευξη στην «Εποχή»
Πηγη www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου