Του Θανάση Καρτερού
Θα σας πω την αλήθεια: το δημοσίευμα στο προχτεσινό ηλεκτρονικό "Βήμα", υπό τον τίτλο «Πώς μεθοδεύουν το Grexit» και με υπογραφή του επίσημου εκδοτικού λογοθέτη, ο οποίος είναι σε θέση να παράγει τρεις χιλιάδες λέξεις από μια εντολή τριών λέξεων του Εκδότη -σκίσε τον Τσίπρα, επί παραδείγματι- στην αρχή με τάραξε δυσάρεστα. Δείτε τι βλακείες γράφουν, είπα στους συντρόφους μου της μυστικής πρωθυπουργικής φρουράς, για να πλήξουν τον αρχηγό. Ύστερα όμως, τιθασεύοντας την ταραχή μου και διαβάζοντας πιο προσεκτικά, ομολογώ ότι αισθάνθηκα βαθμιαία να κατακλύζομαι από φόβο.
Γιατί; Γιατί ο εκδοτικός λογοθέτης με καθοδήγησε μέσα από έναν πλούτο πληροφοριών, αλλά και παρατηρήσεων ψυχολογικού χαρακτήρα, όχι φυσικά να κατανοήσω το σχέδιο για έξοδο από το ευρώ, για το οποίο ήμουν ήδη ενήμερος, εν τη ρύμη της ταξικής πάλης σε συνθήκες κυβερνητικής εξουσίας. Αλλά για τη σκοτεινή πλευρά του αρχηγού, την οποία ώς χθες έβλεπα, αλλά δεν ήθελα να καταλάβω. Συνειδητοποίησα τι σημαίνει το χαμόγελο του Τσίπρα, η αλλαγή της θέσης του γραφείου του στο Μαξίμου, η προθυμία του να ακούει πολύ και να μιλάει λίγο στις συσκέψεις της μυστικής φρουράς, οι ευρωπαϊκές του διαβεβαιώσεις.
Α, ναι, τώρα κατανοώ κι εγώ σημάδια, που πριν μου ανοίξει τα μάτια ο επίσημος λογοθέτης δεν κατανοούσα. Όπως, ας πούμε, ότι ο Τσίπρας τρώει το μεσημέρι φαγητό από ντελίβερι, καθισμένος στο γραφείο του στο Μαξίμου. Ότι τρώγοντας συζητάει με συνεργάτες του. Ότι την ώρα του φαγητού δεν θέλει να ακούσει το όνομα Ψυχάρης, γιατί του κόβεται η όρεξη. Ότι αντίθετα χαμογελάει και τρώει καλύτερα όταν βλέπει τον Κυριάκο ή τον Άδωνι στην τηλεόραση. Ότι κάποια μέρα έφερε τα παιδιά του στο Μαξίμου κι έπαιζαν εν ου παικτοίς, ενώ η μυστική σύσκεψη συζητούσε τις λεπτομέρειες του δημοψηφίσματος.
Τι σημαίνουν όλα αυτά μπορεί κανείς να το καταλάβει αν χρησιμοποιήσει σωστά τον κώδικα του λογοθέτη. Όπως μπορεί επίσης να καταλάβει τι σημαίνει η επιμονή τού αρχηγού να συζητά τι θα πρέπει να γίνει μετά την αξιολόγηση και τη μείωση του χρέους, χωρίς ποτέ να αναφέρει το Grexit που σχεδιάζει. Αντίθετα, παρασέρνει -ο κώδικας μπορεί να το εξηγήσει κι αυτό- τον συνομιλητή του σε συνταγματικές, κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις που ένας μελετηρός μαρξιστής θα χαρακτήριζε αστικοδημοκρατικές, κρύβοντας επιδέξια τις πραγματικές του προθέσεις, νεοκομμουνιστικές ή άλλες, ακόμα χειρότερες.
Τέλος, κλείνω με μια σχεδόν προφητική ερώτηση, που διατύπωσε στο ανύποπτο παρελθόν η κουτσομπόλα Άννα Παναγιωτοπούλου: Ποιος πήγε κι άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα; Ο επίσημος λογοθέτης του Εκδότη θα έχει ασφαλώς την ερμηνεία...
Πηγη www.avgi.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου