Ένας… Εργατικός μουσουλμάνος δήμαρχος Λονδίνου
«Ονομάζομαι Σαντίκ Χαν και είμαι ο δήμαρχος του Λονδίνου». Έτσι ξεκίνησε την πρώτη επίσημη ομιλία του στο δημαρχιακό μέγαρο ο Χαν | Yui Mok/Pool via AP
Μικτά ήταν τα αποτελέσματα, κυρίως για τους Εργατικούς στις εκλογές της Παρασκευής, που διεξήχθησαν για την εκλογή δημάρχου στο Λονδίνο και άλλες μεγάλες πόλεις, αλλά και για τα τοπικά κοινοβούλια στην Ουαλία, τη Σκοτία, την Βόρεια Ιρλανδία, που εκτός των άλλων επιτυχιών του κόμματος έφερε για πρώτη φορά στην ιστορία μουσουλμάνο δήμαρχο στο Λονδίνο –ίσως και σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο Εργατικός Σαντίκ Χαν, νομικός και γιος ενός οδηγού λεωφορείων, με καταγωγή από το Πακιστάν, που παρά την επιτυχημένη πολιτική καριέρα του (έχει υπάρξει δύο φορές υπουργός επί διακυβέρνησης Γκόρντον Μπράουν) εξακολουθεί να ζει με την οικογένειά του στην ίδια λαϊκή γειτονιά όπου μεγάλωσε, είναι ο νέος δήμαρχος της βρετανικής πρωτεύουσας.
Πέτυχε το εντυπωσιακό 57% στον δεύτερο γύρο των εκλογών, έναντι 43% του Συντηρητικού αντιπάλου του Ζακ Γκόλντσμιθ, ενώ οι αναλυτές του αποδίδουν και ως επιτυχία και το γεγονός ότι ψήφισαν το 45% των Λονδρέζων στις δημοτικές εκλογές.
Ο Χαν πέτυχε, χωρίς μεγάλα λόγια και ενάντια σε όλες τις επιθέσεις που δέχθηκε λόγω της θρησκείας και της καταγωγής του, να εκλεγεί με τις ψήφους περισσότερων από 1,3 εκατ. συμπολιτών του. Ο απερχόμενος Μπόρις Τζόνσον το 2008 είχε πάρει 1,16 εκατ. ψήφους.
Δεν είναι τυχαίο ότι η πολιτική επιθεώρηση Politico, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, έλεγε ότι ο Χαν θα μπορούσε να γίνει ακόμη και ο πρώτος μουσουλμάνος πρωθυπουργός της Βρετανίας.
«Θα είμαι δήμαρχος όλων των Λονδρέζων» είπε το Σάββατο, την ώρα που αναλάμβανε επισήμως τα καθήκοντά του και τόνισε ότι πλέον θα ξεχάσει όλες τις επιθέσεις και τις κατηγορίες που δέχθηκε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Ο αντίπαλός του των Συντηρητικών, Ζακ Γκόλντσμιθ, ακολούθησε μια αμερικανικού τύπου εκστρατεία με αρνητική διαφήμιση και προσωπικές επιθέσεις. Μεταξύ αυτών, ότι ο Χαν είναι αντισημίτης και έχει εξτρεμιστικές ισλαμικές ιδέες και παρά το γεγονός ότι είναι φιλοευρωπαϊστής και πάντα έπαιρνε θέσεις ενάντια στον ριζοσπαστισμό, έχει ψηφίσει υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, με αποτέλεσμα να δεχθεί ακόμη και απειλές για τη ζωή του.
«Η νίκη μου ήταν μια νίκη της ελπίδας ενάντια στον φόβο, της ενότητας ενάντια στη διάσπαση», είπε και υποσχέθηκε να εργαστεί για τη βελτίωση των μέσων μεταφοράς στην πόλη, για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που ταλανίζει τη βρετανική πρωτεύουσα, αλλά και για την επίλυση του προβλήματος της στέγασης.
Επίσης, έχει δεσμευθεί προεκλογικά να προστατέψει τα συμφέροντα του Σίτι, του οικονομικού κέντρου της πόλης –και ενός από τα μεγαλύτερα στον κόσμο-, αλλά και να μπει στην πρώτη γραμμή της εκστρατείας για την παραμονή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από ό,τι φαίνεται αυτά θα είναι μόνο η αρχή, διότι έχει κι άλλες πολιτικές φιλοδοξίες. Σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, για το αν έχει βάλει στόχο τη Βουλή, απάντησε: «Ένα βήμα τη φορά».
Άλλωστε δεν κρύβει ότι θέλει να αντιπροσωπεύσει στη Βουλή των Κοινοτήτων τη μεγάλη πακιστανική κοινότητα του Τούτινγκ, στο οποίο και ο ίδιος γεννήθηκε και μεγάλωσε.
Πάντως μένει να αποδειχθεί αν αυτή η νίκη του Χαν, την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε «όνειρο που δεν πίστευε ποτέ ότι θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί» είναι και η αρχή του τέλος της ισλαμοφοβίας, τουλάχιστον για το Λονδίνο.
Οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε Γαλλία και Βέλγιο, ο αυξημένος φόβος για επιθέσεις στη βρετανική πρωτεύουσα και άλλοι παράγοντες δεν έχουν εκλείψει, όπως δεν έχουν εκλείψει και οι ακραίες φωνές μέσα στα κόμματα.
Κέρδη και ζημιές για τους Εργατικούς
Παρά το γεγονός ότι, ο ηγέτης των Εργατικών υπήρξε απών από την προεκλογική εκστρατεία, και ο Χαν δεν τον ψήφισε στο συνέδριο των Εργατικών, φοβούμενος μήπως χαρακτηριστεί υπερβολικά αριστερός, αμέσως μετά τη νίκη του, ο Τζέρεμι Κόρμπιν ανέβασε την εξής ανάρτηση στο Twitter:
«Ανυπομονώ να συνεργαστώ με τον Σαντίκ Χαν για να δημιουργήσουμε ένα Λονδίνο πιο δίκαιο για όλους».
Πάντως η χαρά του Κόρμπιν για το Λονδίνο είναι γλυκόπικρη: η νίκη του Χαν είναι σημαντική απόδειξη ότι η θέση των Εργατικών εδραιώνεται στη βρετανική πολιτική σκηνή και ισορροπεί και την ήττα του κόμματος στη Σκοτία, όπου για πρώτη φορά οι Εργατικοί ήρθαν τρίτοι, πίσω από το Εθνικό Κόμμα της Σκοτίας, που ήρθε πρώτο, αν και χωρίς αυτοδυναμία, και του Συντηρητικούς που ήρθαν δεύτεροι.
Η επικεφαλής του Εθνικού Κόμματος, Νίκολα Στάρτζεον, δήλωσε ότι το αποτέλεσμα «συνιστά ξεκάθαρη εντολή» για τη διακυβέρνηση της Σκοτίας και πως δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά κυβέρνηση μειοψηφίας.
Το Εθνικό Κόμμα (SNP) κέρδισε 63 (είχαν 69) από τις 129 έδρες, οι Τόρις 31 (16 περισσότερες), οι Εργατικοί 29 και οι Πράσινοι 6. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, αυτή η αδυναμία για σχηματισμό κυβέρνησης πλειοψηφίας από τους υποστηρικτές της ανεξαρτησίας της Σκοτίας, ίσως βάλει για λίγο «στο ψυγείο» τα σχέδια για απόσχιση, τουλάχιστον μέχρι να γίνει και το δημοψήφισμα του Ιουνίου.
Το αποτέλεσμα απογοήτευσε τους Εργατικούς, που όλα τα προηγούμενα χρόνια έρχονταν πρώτοι ή έστω δεύτεροι στη Σκοτία. Οι βουλευτές του κόμματος εκφράζουν τον φόβο ότι οι αριστερές πολιτικές θέσεις του Κόρμπιν ενδέχεται να βλάπτουν το κόμμα, απομακρύνοντας ψηφοφόρους.
Ο επικεφαλής των Εργατικών, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, δήλωσε ότι στη Σκοτία «έχουμε πολύ δουλειά να κάνουμε», αλλά τουλάχιστον «κρατήσαμε στην Αγγλία».
Στις υπόλοιπες περιοχές πάντως οι Εργατικοί δεν τα πήγαν και τόσο άσχημα. Εκτός από το Λονδίνο, κέρδισαν τις δημαρχίες στο Μπέρμιγχαμ, το Νιούκασλ και το Σάδερλαντ, ενώ έχασαν ελάχιστες έδρες στα υπόλοιπα δημοτικά συμβούλια.
Άνοδος ευρωσκεπετικιστών
Στην Ουαλία, πάντως, μια περιοχή που πάντα εξέλεγε φιλοευρωπαϊστές πολιτικούς, οι βουλευτικές εκλογές έδειξαν να ενισχύεται το αντι-ευρωπαϊκό Κόμμα της Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), που κέρδισε επτά έδρα στο τοπικό κοινοβούλιο, ενώ για πρώτη φορά κέρδισε και δύο έδρες στο Λονδίνο.
Τα αποτελέσματα για τη Βόρεια Ιρλανδία δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη, ωστόσο, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, προηγείται το κόμμα των Δημοκρατικών Ενωτικών, που είναι το κόμμα των προτεσταντών Βρετανών και το οποίο φαίνεται να διατηρεί την πρωτοκαθεδρία του στο κοινοβούλιο, οι θέσεις του οποίου μοιράζονται μεταξύ κομμάτων των καθολικών και των προτεσταντών.
Και το δημοψήφισμα;
Οι αναλυτές πάντως μέχρι στιγμής δεν μπορούν να απαντήσουν αν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για το πιθανό αποτέλεσμα τους δημοψηφίσματος της 23ης Ιουνίου. Τα αποτελέσματα της Παρασκευής δεν βοηθούν, καθώς οι νίκες των κομμάτων μοιράστηκαν στις περιφέρειες.
Επιπλέον, οι ιδέες και τα επιχειρήματα που ακούν οι Βρετανοί πολίτες είναι τόσα πολλά και τόσο συγκρουόμενα μεταξύ τους, που είναι δύσκολο να σχηματίσουν γνώμη, πόσο μάλλον να την εκφράσουν στις δημοσκοπήσεις. Και όλα δείχνουν ότι επίκειται μια πραγματικά δύσκολη προεκλογική εκστρατεία για να αποφασίσουν οι Βρετανοί αν επιθυμούν να παραμείνουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή όχι.
Πηγη www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου