Σκίτσο του Μιχάλη ΚουντούρηΣκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη

Εχει παρατηρηθεί ότι τα σπουδαία πράγματα (ιδέες που θησαυρίζονται λ.χ. γιατί βοηθούν τον άνθρωπο στην πορεία του) γίνονται σε εποχές έντονης διαμάχης μεταξύ των μελών της κοινωνίας. Ετσι πάει. Μέσα από την ανταλλαγή οξύτατα αντίθετων γνωμών προκύπτει μια μέση λύση. Αυτό σημαίνει ότι οι «αντίπαλοι» ξέρουν κάτι από τη σημασία του διαλόγου, γνωρίζουν την εποικοδομητική δύναμή του.
Χωρίς διάλογο απλώς επιδιδόμαστε σε εκστόμιση άναρθρων κραυγών, σ' ένα παραλήρημα εγωιστικής έκθεσης... Ο καθείς, οχυρωμένος πίσω από το «ιδεολογικό» του οπλοστάσιο, κάνει επίδειξη των γνώσεών του και επιδεικνύει περήφανος την κατάρτισή του και την επιβολή του την κυριαρχική.
Και χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Εισπράττει μερικά χειροκροτήματα από όσους καταφέρνει να πείσει και περπατά σαν γύφτικο σκεπάρνι.
Ο κόσμος έχει αποκτήσει νόημα. Και ας υποφέρει μέσα του αυτός ο κυρίαρχος (διότι στην προσπάθειά του να κυριαρχήσει με τη λογική του έχει ξεχάσει ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα στον κόσμο, η αισθητική λ.χ. ή η ηθική, ή το άσπαιρον σώμα ή...). Μόνη του αξία είναι η επικυριαρχία, η κατάκτηση αξιωμάτων -και ας γελάει ο κόσμος μαζί του.
Ετούτη η συμπεριφορά όμως είναι που διχάζει τον κόσμο και προωθεί τον διάλογο. Τον προωθεί, όμως; Προφανώς όχι. Παρατηρούνται έτσι φαινόμενα αντιδημοκρατικότητας από ανθρώπους μάλιστα που μια ζωή (έλεγαν ότι) αγωνίζονταν για δικαιώματα κι ελευθερίες (πολιτικές και άλλες...).
Πάει να «χτιστεί» μια περίεργη θεωρία για το τι σημαίνει δημοκρατία. Αποφασίζουν οι συνομαδώσεις ότι το έργο της «αριστερής» κυβέρνησης υπονομεύεται και υποβλέπεται από όλους εκείνους που κάνουν κριτική σ' αυτό γιατί οι καημένοι δεν καταλαβαίνουν τη μέγιστη αποστολή αυτής της πρωτοφανούς και καινοφανούς κυβέρνησης· δεν αντιλαμβάνονται ότι ο σκοπός της είναι «ιερός», ότι ζουν άπαντες οι περί τον κυβερνητικό οίακα με την αγωνία να οδηγήσουν το έθνος στις θάλασσες της δικαιοσύνης και της ισότητας.
Αυτή είναι μια κακή θεωρία, επικίνδυνη για την πολιτική ζωή της χώρας αλλά και για τον τόπο όπου ζυμώνονται (και ας συγκρούονται) οι ιδέες και οι κοινωνικές σχέσεις. Ουδείς υπονομεύει το έργο της κυβέρνησης, ας μην ανησυχούν· μόνοι τους το πράττουν και μάλιστα όχι το ίδιο το έργο, αφού δεν υπάρχει, αλλά την υποτακτική τους τακτική.
Είναι δυνατόν να παράγεις έργο όταν οι άλλοι σού επιβάλλουν τι ακριβώς και πώς ακριβώς θα το κάνεις; Αυτό είναι μια εξυπηρέτηση των αφεντικών και μόνον αυτών. Το πόπολο ας ελπίζει· αλλά οι ελπίδες έχουν προ πολλού φτερουγίσει.
Να επικρατήσει τουλάχιστον εκείνη η θεωρία που επιτρέπει σε κάθε λουλούδι να ανθίσει, ας είναι και αγριάγκαθο ή φέρει μέσα του δηλητήριο. Οπως η φύση αυτοπροστατεύεται έτσι μπορεί και η κοινωνία· κάποια στιγμή θα εκβραστούν όσοι φέρουν μέσα τους μόνο δηλητήριο και χολή.
Πηγή www.efsyn.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στον βούρκο χωρίς αναπνευστήρα

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» -εντός και εκτός της χώρας. Θα επιβιώσει των εκλογών του 2020 ο Μητσοτάκης;

Παφίλης στη Βουλή: «Ο Λασκαρίδης σας *** πατόκορφα» (βίντεο)