Κατερίνα Ακριβοπούλου: Σεισμός…

Γράφει η Κατερίνα Ακριβοπούλου

Το κακό με τα μεγάλα γεγονότα είναι ότι σε μπερδεύει η παραμετροποίηση, κοινώς η σύνθεση και η διασύνδεση όλων των πτυχών και των διαστάσεων…

Το καλό είναι ότι αποτελούν τον μεγάλο προβολέα που μπορεί να φωτίσει τις κρυμμένες,  στο σκοτάδι της μικροπολιτικής, σημαντικές παραμέτρους…

Άσε που και οι συμπτώσεις έχουν τη σημασία τους, όταν μάλιστα «βγάζουν» μάτι …

• Από το μακελειό στη Νίκαια την  Πέμπτη 14 Ιουλίου, μέχρι  μέχρι το «πραξικόπημα» στην Τουρκία,την επόμενη μέρα, δεν μεσολάβησαν ούτε 24 ώρες! Λες και ένα αόρατο χέρι ορίζει τις κινήσεις  στη παγκόσμια γεωπολιτική σκακιέρα και σκορπά παντού το φόβο…

• Το «πραξικόπημα» στην Τουρκία εκδηλώθηκε στις 15 Ιουλίου, την ίδια ημερομηνία με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο το 1974, το οποίο οδήγησε στην τουρκική εισβολή λίγες ημέρες μετά. Εύλογοι ως εκ τούτου οι συνειρμοί  και η υπόμνηση για τη σημασία των συμβολισμών στο πολιτικό παίγνιο… Ο Ερντογάν είχε έτοιμες τις λίστες του πογκρόμ από τα πριν και η επίσημη άρση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, είναι σαν ο Σουλτάνος που στηρίζει την επικυριαρχία του στην άγρια καταπάτησή τους, να μας βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα…

Αν παρ’ όλα αυτά, επαληθευτούν οι  ειδικοί  που διαβλέπουν κατακερματισμό της Τουρκίας και αντίστροφη μέτρηση για τον Ερντογάν, η Ελλάδα θα βρεθεί ενώπιον μιας συγκυρίας, η οποία  θα μπορούσε να αποτελέσει τη μεγάλη της ευκαιρία…

Οι δηλώσεις  του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών, Τζάκ Λιού, ότι «η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους είναι αναγκαία, λόγω της πολιτικής αναταραχής στη γείτονα, προκειμένου η χώρα μας να μπορεί να λειτουργεί ως πυλώνας περιφερειακής σταθερότητας», είναι ήδη το πρώτο σήμα…

Η άμεση διασύνδεση των δημοσιονομικών με τις γεωπολιτικές συγκυρίες είναι πιο αυταπόδεικτη από ποτέ…

Ιδιαιτέρως στην Ελλάδα, όπου οι συνθήκες για οσονούπω κοινωνικό κραχ ωριμάζουν απειλητικά, ο επαναπροσδιορισμός των συμφωνιών που κρατούν τη χώρα έρμαιο των μνημονίων και την κυβέρνηση υπόλογη έναντι του λαού, επιβάλλεται  όσο το οξυγόνο…

Είμαστε στο επίκεντρο των γεωπολιτικών ανακατατάξεων με το προνόμιο των καλών σχέσεων -ακόμη και σε βαθμό συχνά «παρεξηγήσιμο»- με όλες τις μεγάλες  δυνάμεις του κόσμου…

Η αντιπολίτευση βυθισμένη στη μικρόνοια της και αποδεκατισμένη από τις εξαρτήσεις της, αδυνατεί  όχι μόνο να «διαβάσει» τις εξελίξεις, αλλά να πείσει για το ελάχιστο, εάν δηλαδή έχει αντιληφθεί ότι ο κόσμος αλλάζει, δίχως να κοιτάζει τη δική της μελαγχολία για την απώλεια των κεκτημένων της…

Η ελληνική κυβέρνηση είναι μόνη της και ευτυχώς στην προκειμένη περίπτωση! Αρκεί να αξιοποιήσει με μακρόπνοη στρατηγική και χειρουργική αμεσότητα, το οπλοστάσιο που έστησε η ιστορία: Ο γεωπολιτικός σεισμός έχει ήδη κατεδαφίσει τις βεβαιότητες και τα εργαλεία πάνω στα οποία στηρίχθηκε η αγριότητα των μνημονίων…

Πηγή www.altsantiri.gr