Περί πραξικοπήματος…

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ




Είχε Ή δεν είχε σχέδιο Β' η κυβέρνηση; Το ετοίμαζε για να το εφαρμόσει έτσι κι αλλιώς ή μόνο αν μας υποχρέωναν να φύγουμε από την ευρωζώνη; Ο Βαρουφάκης λειτούργησε αυτοβούλως ή κατόπιν εντολής του Τσίπρα; Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν για ακόμη μία φορά το πολιτικό σύστημα.
Υπάρχουν οι εύκολες, οι αμήχανες και οι μισές απαντήσεις.
Η Νέα Δημοκρατία, η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ταυτίζεται με την αξιωματική αντιπολίτευση -με την οποία υποτίθεται πως τη χωρίζει άβυσσος- σχεδόν σε όλα τα κρίσιμα θέματα), το Ποτάμι (καμία έκπληξη) και βεβαίως το βαρύ πυροβολικό της διαπλοκής (όπου ζόφος και δαιμονολογία η Βασίλω πρώτη) με μια φωνή λένε ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. ετοίμαζε πραξικόπημα, ζητούν εξεταστική για να λάμψει η αλήθεια, ενώ οι πιο βιαστικοί θεωρούν περιττές πολυτέλειες όλα αυτά και προτείνουν παραπομπή του Τσίπρα και του Βαρουφάκη στο Ειδικό Δικαστήριο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας και την καταδίκη τους χωρίς ελαφρυντικά. Δυστυχώς γι’ αυτούς έχει καταργηθεί η θανατική ποινή.
Ας μην απελπίζονται όμως, όταν έρθουν στα πράγματα μπορούν να την επαναφέρουν στιγμιαία. Αλλωστε, το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας δεν παραγράφεται, όπως για παράδειγμα μπορεί να συμβεί με το σκάνδαλο της Ζίμενς!
Στην κατηγορία των αμήχανων απαντήσεων ανήκουν οι δηλώσεις των στελεχών της Λαϊκής Ενότητας. Ο γραμματέας της ΛΑ.Ε., Π. Λαφαζάνης, ο οποίος ήταν υπουργός στην πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα, είπε ότι «η οδυνηρή για τον τόπο πραγματικότητα είναι ότι τόσο ο Αλ. Τσίπρας όσο και ο Γ. Βαρουφάκης δεν είχαν ποτέ ως επιλογή είτε ακόμη ως αναγκαστικό καταφύγιο σε περίπτωση εκβιασμών την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη».
Ο Κώστας Λαπαβίτσας, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, συνεργαζόμενος σήμερα με τη ΛΑ.Ε., από τους οικονομολόγους που έχουν ταχθεί υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα, μιλώντας στον «Αθήνα 9,84», σημείωσε πως «η κυβέρνηση αποτελείται από ευρωπαϊστές μέχρι το κόκαλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν ήταν έτοιμοι για δραχμή». Καλύτερους συνηγόρους δεν θα μπορούσε να βρει ο Τσίπρας.
Αν τον σύρουν στο Ειδικό Δικαστήριο, να αναθέσει στους δύο πρώην συντρόφους του την ευθύνη της υπεράσπισής του. Θα τον αθωώσουν πανηγυρικά. Γιατί όμως Λαφαζάνης και Λαπαβίτσας σπεύδουν να βοηθήσουν αυτόν που πιστεύουν ότι πρόδωσε τη χώρα και κηλίδωσε την Αριστερά;
Μα γιατί, αν ισχύει η πληροφορία ότι ο Τσίπρας είχε δώσει εντολή για την επεξεργασία ενός σχεδίου Β’, θα καταρριφθεί αυτομάτως και παταγωδώς η θεωρία τους ότι η υπόθεση ήταν από την αρχή πουλημένη και ο Τσίπρας είχε συμβιβαστεί με τους δανειστές πριν καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Τις μισές απαντήσεις δίνουν κάποια κυβερνητικά στελέχη.
Ο αναβαθμισμένος μετά την αποχώρηση Βαρουφάκη Γ. Χουλιαράκης αναρωτήθηκε αγενώς και αναιδώς «μα ποιος είναι αυτός ο Γκάλμπρεϊθ;», τον αποκάλεσε «τυχοδιώκτη», προσθέτοντας ότι «δεν είχε απολύτως καμία θεσμική θέση». Φαίνεται πως ο συνεχής συγχρωτισμός του κ. Χουλιαράκη με τους τιτάνες της οικονομικής σκέψης (Βίζερ, Κοστέλο, Βελκουλέσκου, Ρέγκλινγκ) και ο βαθύς επηρεασμός του απ’ αυτούς ήταν η αιτία που το τότε οικονομικό επιτελείο είχε αφήσει τον κ. Χουλιαράκη στο σκοτάδι.
Το πραγματικό ερώτημα όμως είναι το εξής: Οφείλει μια κυβέρνηση -η όποια κυβέρνηση- μπαίνοντας σε κρίσιμη διαπραγμάτευση με σκληρούς αντιπάλους να προετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα; Η αυτονόητη απάντηση είναι πως «ναι», διαφορετικά θα είναι ευάλωτη στην κατηγορία πως ήταν πρόθυμη να υποκύψει.
Καραδοκεί η ένσταση: μα δεν επρόκειτο για διαπραγμάτευση με εχθρούς, αλλά με εταίρους που ήθελαν να βοηθήσουν τη χώρα, αδιαφορώντας για το ποιος είναι στην κυβέρνηση. Ηταν έτσι τα πράγματα; Γιά να δούμε πόσο φιλική ήταν η ατμόσφαιρα εκείνη την περίοδο:
""Λυπάμαι τους Ελληνες για την κυβέρνηση που εξέλεξαν""
(Β. Σόιμπλε)
""Δεν εμπιστεύομαι τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είναι ένα κανονικό κόμμα""
(Ζ.-Κ. Γιούνκερ)
""Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Αθήνας παρέλαβε την οικονομία σε βελτιωμένη κατάσταση και την επιδείνωσε""
(Μ. Βέμπερ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος)
""Δεν θα αφήσουμε τους Γερμανούς εργάτες να πληρώσουν για τις υπερβολικές υποσχέσεις μιας εν μέρει κομμουνιστικής κυβέρνησης""
(Ζ. Γκάμπριελ, πρόεδρος του SPD, αντικαγκελάριος της Γερμανίας)
""Θα είναι καλό για την Ελλάδα ο Τσίπρας να βγει ηττημένος από το δημοψήφισμα, ανοίγοντας τον δρόμο για συνομιλίες με μια άλλη κυβέρνηση στην Αθήνα""
(Μ. Ραχόι, πρωθυπουργός της Ισπανίας)
""Οσο υπάρχουν στα πράγματα οι κομμουνιστές Τσίπρας και Βαρουφάκης, δεν θα δεχτεί η γερμανική κυβέρνηση να εκταμιευτεί ούτε σεντ για την Ελλάδα""
(από τους «Financial Times», που επικαλούνταν ανώτατο Γερμανό αξιωματούχο)
■ Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες μόνο ανόητοι ή αφελείς δεν θα προετοιμάζονταν για όλα. Το γιατί δεν εφαρμόστηκε το σχέδιο Β’ είναι μιας άλλης τάξεως ζήτημα. Πάντως, ένας διανοούμενος υπεράνω υποψίας για ταξικό ενδοτισμό, ο Ν. Τσόμσκι, είχε γράψει: «Πρόκειται για ένα βήμα που ενέχει μεγάλο ρίσκο. Η Ελλάδα ήταν μόνη της, δεν είχε πολλές επιλογές, γιατί είναι μια πολύ μικρή οικονομία και δεν θα ήταν αρκετά ισχυρή να αντέξει τις εξωτερικές πιέσεις» (Jacobin από την «Εποχή» 11-12-2015).
Πηγή www.efsyn.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στον βούρκο χωρίς αναπνευστήρα

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» -εντός και εκτός της χώρας. Θα επιβιώσει των εκλογών του 2020 ο Μητσοτάκης;

Παφίλης στη Βουλή: «Ο Λασκαρίδης σας *** πατόκορφα» (βίντεο)