Νίκος Μωραΐτης: Δόξα τω Σταύρω Βοναπάρτη!

Δεν το ξέρετε; ο πρόεδρος του Ποταμιού μάς κράτησε στην Ευρώπη, μεταστρέφοντας το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος! Το λέει ο ίδιος, στην πιο παραληρηματική ανάρτηση που έκανε ποτέ αρχηγός κόμματος (τρέμε Τζήμερε!).

του Νίκου Μωραΐτη

Για τη χθεσινή επέτειο του «όχι» πολλά ειπώθηκαν. Λογικό. Πολλοί οι διεκδικητές του 61,3% και, στον αντίποδα, πολλοί οι διεκδικητές του ευρωπαϊκού συμβιβασμού που ακολούθησε . Πολλά γράφτηκαν, όμως το πιο ξεκαρδιστικό το κατάφερε (πάλι) ο Σταύρος Θεοδωράκης, με την ανάρτηση που ανέβασε στα social media λόγω της ημέρας, παρουσιάζοντας παραλειπόμενα από την περσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.

Παραθέρω το κείμενό του αυτούσιο (αφού το ανέκδοτο αν πας να το περιγράψεις, το χαλάς), κάνοντας πρώτα τις εξής σημειωσεις:

1. Όπως θα καταλάβετε, ο Τσίπρας με το 61,3% που πήρε ήταν σε κατάθλιψη και έλεγε μπούρδες. Ο Μεϊμαράκης τον έβριζε. Αλλά ευτυχώς υπήρξε ο Σταύρος Βοναπάρτης και τους τράβηξε το αφτί. Τους νουθέτησε: Παιδιά, η Ευρώπη μάς περιμένει!

2. Οι πολιτικοί αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων δεν ήξεραν την κρισιμότητα της κατάστασης ούτε τα οικονομικά δεδομένα, αλλά ευτυχώς τους τα παρουσίασε ο Σταύρος Βοναπάρτης του 4%: Παιδιά, γρήγορα, δεν θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις!

3. Ο Σταύρος Βοναπάρτης, αφού απέρριψε το κείμενο του εκλεγμένου πρωθυπουργού της χώρας, έβγαλε και διάβασε στους άλλους αρχηγούς κείμενο που συνέθεσε ο ίδιος σε ένα από τα διαλείμματα της σύσκεψης. Αυτό το ιερό γραπτό, με κάποιες προσθήκες του Προέδρου της Δημοκρατίας και προσθαφαιρέσεις της υπόλοιπης αγράμματης πλέμπας, απετέλεσε το κοινό ανακοινωθέν που μας κράτησε στην Ευρώπη. Δόξα τω Σταύρω!

4. Μεγάλοι Ναπολέοντες υπάρχουν πολλοί. Στην εγχώρια πολιτική σκηνή, ένας. Ας ελπίσουμε το πολιτικό του τέλος να μην τον βρει όπου και τους υπόλοιπους.

5. «Αυτές οι 356 λέξεις μάς κράτησαν στην Ευρώπη», λέει ο Σταύρος Βοναπάρτης. Αυτή η μία λέξη αρκεί για να αποτιμήσει κανείς τη συμβολή του: Τρίχες.

Για την ψυχαγωγία σας, ολόκληρη η ανάρτηση του Σταύρου Θεοδωράκη:

«Το κλίμα ήταν πολύ βαρύ. Ο Τσίπρας όχι και σε πολύ καλή κατάσταση, επαναλάμβανε τα γνωστά κλισέ. Λες και μιλούσε σε κομματική σύναξη. Ο Μεϊμαράκης του έκανε επιθέσεις. Αυτός απαντούσε χωρίς όρεξη και χωρίς σιγουριά. Κάποια στιγμή είπα: «Αν θέλετε να πει ο καθένας τη δική του ιστορία ας το κάνουμε, αλλά η Ευρώπη περιμένει ένα ‘’ναι’’ ή ένα «όχι»». Ο Καμμένος πήγε να αντιδράσει του στιλ «δε θα μας πει εμάς η Ευρώπη».

 Κοίταξε τον Τσίπρα περιμένοντας κάποια επιδοκιμασία αλλά αυτός είχε σκυμμένο το κεφάλι. Λέω ξανά: «Είμαστε σε κόκκινο συναγερμό. Να φύγουν οι πρακτικογράφοι και να μιλήσουμε καθαρά. Η χώρα καταρρέει. Δεν θα πληρωθούν μισθοί. Πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να παραμείνουμε στην Ευρώπη». 

Ο ΠτΔ ανακοινώνει ότι πρέπει να μιλήσει με τον πρόεδρο Ολάντ και να του πει «αν υπάρχει συμφωνία των αρχηγών». Τελικά όλοι συμφωνούν να φύγουν οι πρακτικογράφοι. «Να μπούμε σε ένα αεροπλάνο και να πάμε όλοι μαζί στις Βρυξέλλες», προτείνει ο Καμμένος. Χαμογελάμε. Αρχίζουμε να μιλάμε ουσιαστικά. Τι περιθώρια έχουμε να κρατηθούμε στην Ευρώπη; Μεϊμαράκης και Γεννηματά θέλουν να το σκεφθούν αν θα συνυπογράψουν κοινό ανακοινωθέν. Μετά από πολλά διαλείμματα και συνεχείς διαβουλεύσεις, συμφωνούμε να βγάλουμε ένα κείμενο με τις υπογραφές όλων (εκτός του Κουτσούμπα βέβαια). Στην αρχή πήγε να υπαγορεύσει κάτι ο Τσίπρας. Τον σταματάμε και του εξηγούμε ότι πρέπει να πούμε ένα ξεκάθαρο «ναι» και όχι μισόλογα. Διαβάζω ένα σκελετό που έχω ετοιμάσει στο διάλειμμα. Ο ΠτΔ είχε και αυτός τις δικές του σημειώσεις. Οι αρχηγοί αρχίζουν τις προσθαφαιρέσεις. Σε λίγες ώρες ήταν έτοιμο το κείμενο που έκανε το «όχι» του Τσίπρα «ναι». Οι 356 λέξεις που μας κράτησαν στην Ευρώπη».

Πηγή www.altsantiri.gr