Η χονδροφοβία της θερινής περιόδου
Mία άλλη όψη του απεχθούς προσώπου των νεοναζί της Χρυσής Αυγής.
- Are you beach body ready?
- We were born ready!
- We were born ready!
Όσοι "αμελούμε" το σώμα μας κατά την κυρίαρχη στην κοινωνία άποψη οφείλουμε να αφήσουμε το “καθισιό” και να “γραφτούμε” σε ένα γυμναστήριο. Πολύ συχνά, το χονδρό σώμα ιδιαίτερα στις λεγόμενες κοσμικές πλαζ προκαλεί θυμηδία, χλευασμό ή ακόμη και αποστροφή. Όταν δε θέτουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το θέμα του δικαιώματος της επιλογής ενός διαφορετικού τρόπου ζωής, κι ενός διαιτολογίου διαφορετικού από τα κοινωνικά επιβεβλημένα πρότυπα, εμφανίζονται από το πουθενά άπειρα concern troll, ακόμη και φαινομενικά αγαθών προθέσεων, που ενδιαφέρονται για το “καλό μας” και νιώθουν ότι το ξέρουν καλύτερα από ό,τι εμείς οι ίδιοι, τα οικεία μας πρόσωπα, οι ιατροί ή οι διατροφολόγοι, ίσως ακόμη και ψυχολόγοι που επισκεπτόμαστε, και που βάσει της επιστημονικής τους κατάρτισης, της μοναδικής προσωπικότητάς μας, του ιατρικού ιστορικού μας και των διεθνών προτύπων που έχει αναγνωρίσει η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως ανθρώπινα δικαιώματα σε θέματα υγείας, είναι πιο ταιριαστό να μας μιλήσουν σχετικά.
Ένα πρώτο χρήσιμο συμπέρασμα από όλες αυτές τις αντιδράσεις είναι ότι τα άτομα αυτά, αν και μπορεί να είναι μορφωμένα κοινωνικά ή και να αυτοπροσδιορίζονται ως αντιρατσιστές και αντιρατσίστριες, είναι σε πλήρη άγνοια σχετικά με το ρατσιστικό υπόστρωμα που υπάρχει πολλές φορές ακόμη και πίσω από τον κυρίαρχο ιατρικό λόγο όσον αφορά στο πάχος, το σώμα που γενικά θεωρείται ως “δύσμορφο” ή το “ασθενές σώμα”, τη ζώσα κατάσταση της αναπηρίας. Δεδομένου ότι σύμφωνα με τον Ουμπέρτο Έκκο “η ασχήμια βρίσκεται στο μάτι του παρατηρητή”, οι συνήθεις αντιδράσεις, που κυμαίνονται από το μοχθηρό οίκτο για τους καημένους τους χονδρούς ανθρώπους που δεν μπορούν να το “ράψουν” γιατί είναι βουλιμικοί (μία καταφανώς αυθαίρετη αλλά και συνηθισμένη “διάγνωση”), μέχρι και τη βίαιη "άρνηση" του βιώματος της χονδροφοβίας, αποδεικνύουν ότι η χονδροφοβία όχι μόνο είναι υπαρκτή, αλλά κι ότι είναι επιτακτική πολιτική ανάγκη να “ξεσκεπάσουμε” τις καμουφλαρισμένες, και άρα ύπουλες μορφές της, προβάλλοντας ένα ολιστικό πρότυπο ζωής, που να ενστερνίζεται πραγματικά το ιδεώδες του υγιούς νου μέσα σε ένα υγιές σώμα.
Αφορμή για το τελευταίο σχόλιο στάθηκε το γεγονός ότι πρόσφατα θυμήθηκα μία όχι και τόσο "παλαιά" καλοκαιρινή υπόθεση ενός ειδεχθούς φονικού, όπου μια μικρή ομάδα Χρυσαυγιτών ξεκαθάρισε τους λογαριασμούς της στη Μάνη, με τον τρόπο που μόνο εκείνοι ξέρουν, ενώ έπειτα οι συγγενείς τους επιδόθηκαν σε διαδικτυακές απειλές κατά του Δημήτρη Παπαδημούλη, προκειμένου να “πείσουν” για τον αγνό πατριωτισμό τους, και το τηλεοπτικό δίκτυο Star “εγκωμίασε” τις σχολικές επιδόσεις ενός από τους δολοφόνους, αφαιρώντας όμως το τατουάζ με τη σβάστικα, για να μη “χαλάσει” το ρεπορτάζ.
Πρόκειται για μία υπόθεση, χάρη στην οποία κατέστη δυνατό να “ξεμπροστιαστεί”, όχι μόνο η σκόπιμη σύγχυση που καλλιεργεί η Χρυσή Αυγή – καθώς και διάφορα παραπολιτικά μέσα – στη σκέψη των νεαρών συμπολιτών μας, αναφορικά με τη σχέση της φασιστικής ιδεολογίας με τα ιδανικά και τα σύμβολα του αρχαιοελληνικού και του ελληνορθόδοξου κόσμου, αλλά και η “κουλτούρα” των γυμναστηρίων, που κατά ένα μέρος συνδέεται με το “σύνδρομο του Άδωνη” σε έναν κόσμο όπου “το μυώδες σώμα προσφέρει μια αίσθηση ασφάλειας του ανδρισμού”, επειδή όμως “το προσωπικό είναι και πολιτικό” η πλήρης εικόνα της σημερινής πραγματικότητας συνοψίζεται πιο εύστοχα στις “ντόπες και σβάστικες στα «φυτώρια» των φουσκωτών”, που δεν είναι άλλα από τις αίθουσες γυμναστικής ή πολεμικών τεχνών, όπου “αυτοκαταστρέφονται” και ζυμώνονται ιδεολογικά τα μελλοντικά μέλη εγκληματικών ομάδων, και των νεοναζιστικών ταγμάτων εφόδου.
Έπειτα από όλα αυτά, ιδιαίτερα τα άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως αντιρατσιστές θα ήταν ασυγχώρητο να συνεχίσουν να επικυρώνουν τη φασιστική ιδεολογία, να επιλέξουν να είναι απέναντί μας, παρά τα βιώματα που καταθέτουμε, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας. Γιατί μπορεί, όπως τραγούδησε και η Μαρία Δημητριάδη, οι μάσκες του φασισμού να αλλάζουν, κρύβοντας το πραγματικό πρόσωπό του πίσω από ένα υποκριτικό χαμόγελο, είναι όμως δική μας υποχρέωση να προσέξουμε, ώστε να καταλαβαίνουμε έγκαιρα το φασισμό πίσω από αυτές τις μάσκες και να μη φτάσουμε έως του σημείου να ζητήσουμε κι εμείς ως θύματα την αλληλεγγύη των άλλων, χωρίς ωστόσο να έχει απομείνει κανείς για να μας ακούσει – μία πραγματικότητα, που στη ναζιστική Γερμανία στοίχισε τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων!
*Ο Σπύρος Πετρίτης είναι θεατρολόγος. Κατά το σχολικό έτος 2015-2016 δίδαξε το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής στη δημόσια Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου