Αντίπαλες κραυγές, άνευ λόγου


Η πολιτική σκηνή στη χώρα είναι (τι πρωτότυπο!) μια φαρσοκωμωδία (όχι, όμως και η πολιτική ζωή των απλών ανθρώπων). Τσιρίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί, επιτίθενται ο ένας στον άλλο χωρίς ουσιαστικό λόγο, χωρίς αντίκρισμα, δίχως λυσιτέλεια. Και τι να πουν στην ελληνική κοινωνία; Πέντε γαϊδάροι μάλωναν σε ξένο αχερώνα· αυτό, μόνο.
Παρ' όλα αυτά δεν διστάζουν να εκστομίζουν επικές ασυναρτησίες, οι συνθηκολογημένοι, οι εσαεί εποπτευόμενοι. Ουδέν ερύθημα στας παρειάς των! Μαριονέτες κατάντησαν, που τις πάνε πέρα δώθε (όπου και όπως θέλουν) «δυνατά» χέρια της αλλοδαπής και ειρωνικά προσωπεία. Αυτοί, όπως κι εμείς βεβαίως, άδουν και κοκορεύονται ποιος θα πει την πιο εξυπνακίστικη ατάκα.
Θα πει κανείς πως το φαινόμενο δεν ανεφύη πρόσφατα με τα μνημόνια και λοιπά. Η χώρα είναι υπό εποπτεία από την ώρα που υπέγραψε την τάχα ανεξαρτησία της το 1830 (συνεστήθη ως προτεκτοράτο δυνάμεων της Δύσης, της Ρωσίας συμπεριλαμβανομένης).
Επιλέγω απόσπασμα από άρθρο του Αλέξανδρου Κιουπκιολή στο περιοδικό «Το έρμα»:
«Ο ανθρωπολόγος Μάικλ Χέρτσφελντ (Μichael Herzfeld) έχει εισαγάγει τον όρο “κρυπτο-αποικιοκρατία” (crypto-colonialism) για να αποδώσει θεωρητικά τον ιδιότυπο συνδυασμό τυπικής πολιτικής ανεξαρτησίας και πολλαπλών υποτελειών στις δυτικές δυνάμεις, καθώς και την επιθετική διαμόρφωση μιας εθνικής κουλτούρας που αποβλέπει στην εθνική τόνωση και επιβεβαίωση, αλλά κατασκευάζεται ωστόσο, θετικά ή αντιθετικά, με βάση ξένα πρότυπα».
Υποτέλεια, μιμητισμός, φοβίες αλλά και αντίσταση στους εκάστοτε κηδεμόνες: αυτή είναι η ομιχλώδης νοοτροπία ηγετών και υπηκόων. Διατί φωνασκώμεν άρα; Ελα, ντε. Δεν ξεπερνιέται εύκολα αυτή η αντιφατική συμπεριφορά πολλών εξ ημών. Το βλέπει κανείς εύκολα όταν οι δυσκολίες μάς περικυκλώνουν, όταν η οικονομική ασφυξία επιδεινώνεται.
Ολοι είναι έτοιμοι να βγουν στους δρόμους, το λένε και το βροντοφωνάζουν, καθήμενοι, όμως, στον καναπέ τους. Απεχθάνονται την πολιτική και τους πολιτικούς (όχι, όμως, ποτέ την εξουσία) και ταυτόχρονα τρέχουν να τους γλείφουν σαν σκυλάκια όταν τους πετάνε μερικά ψιχία.
Είναι ικανοί να πράξουν ανοσιουργήματα προκειμένου να μη χάσουν τη βολή τους (περί μικρομεσαίων και άνω ο λόγος πάντοτε, μην παρεξηγηθούμε). Αχ, αυτός ο ραγιαδισμός, δεν λέει να μας εγκαταλείψει...
Ξελαρυγγιάστηκε ο αρχηγός της μείζονος αντιπολίτευσης φωνάζοντας στον πρωθυπουργό και απαιτώντας (!) να παραιτηθεί ο τελευταίος. Προφανώς γιατί νομίζει ότι ο ίδιος θα πάρει τη θέση του; Και πόθεν προκύπτει αυτό παρακαλώ; Ποιος του είπε ότι θα τον εμπιστευτούν οι ψηφοφόροι;
Τι παραπάνω μπορεί να πράξει όταν το ελληνικό κράτος (λέμε, τώρα) είναι δεσμευμένο να υπακούει στις εντολές των δανειστών; Το αξίωμα όμως;
Γι' αυτό το αξίωμα γίνονται όλα· τα υπόλοιπα δεν φαίνεται να 'χουν και τόση σημασία για τους σημερινούς πολιτικούς, κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους. Αμ κι αυτή η μανία τους με το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ενωση; Ανθρωποι χωρίς ταυτότητα, χωρίς ρίζες, πιθηκίζοντες τον νεωτερισμό· τι να περιμένει κανείς;
Πηγή www.efsyn.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στον βούρκο χωρίς αναπνευστήρα

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» -εντός και εκτός της χώρας. Θα επιβιώσει των εκλογών του 2020 ο Μητσοτάκης;

Παφίλης στη Βουλή: «Ο Λασκαρίδης σας *** πατόκορφα» (βίντεο)