Ποιοι υποτιμούν το ιδιωτικό χρέος και χαϊδεύουν αυτιά;

Συντάκτης: 

Δημήτρης Τρίμης

Σε πρώτη ανάγνωση τα σημερινά πρωτοσέλιδα για τους πλειστηριασμούς σπιτιών -που ήδη προβάλλονται και ως φιλολαϊκά ρεπορτάζ από τα ισχυρότερα ηλεκτρονικά ΜΜΕ-  πλήττει καίρια την πολλαπλά τραυματισμένη αξιοπιστία της κυβέρνησης. Ειδικά σε μια περίοδο που βρίσκεται στριμωγμένη, είναι αυτονόητα επιβαρυντικό να προστίθενται νέες εντυπωσιακές ειδήσεις όπως οι σημερινές: «Πέφτει ξύλο σε όλη τη χώρα για τους πλειστηριασμούς» (Πρώτο Θέμα), «Κύμα πλειστηριασμών - Οι τράπεζες βγάζουν στο σφυρί τα πρώτα 3.500 ακίνητα» (ΒΗΜΑ), «Τα κοράκια των αγορών απαιτούν αλλαγή του νόμου για τα κόκκινα δάνεια» (Real News), «16.300 σπίτια στο σφυρί για χρέη στην εφορία - Τσουνάμι πλειστηριασμών και κατασχέσεις καταθέσεων από την κυβέρνηση» (Ελεύθερος Τύπος), «Ανάβουν φωτιές τα κόκκινα δάνεια - Τα επεισόδια που είδαμε στα δικαστήρια θα γίνουν καθημερινή ρουτίνα σε όλη τη χώρα» (Παρόν). «Ασπίδα αλληλεγγύης που επεκτείνεται για τη λαϊκή κατοικία - Κινηματικό "μπλόκο" στους πλειστηριασμούς σπιτιών» (Πριν).

Μια δεύτερη όμως σκέψη επί του θέματος, και αφού ο καθένας μας μελετήσει τα δεδομένα και τις σχετικές (αληθινές και όχι «κάποιος κάτι μου είπε») νομοθετικές ρυθμίσεις που ισχύουν και σχεδιάζονται με το νέο νόμο Σταθάκη, δεν είναι και τόσο αρνητική για το παρόν και το μέλλον της κυβέρνησης και της χώρας. Ίσως φανώ υπερβολικά αισιόδοξος, αλλά αν μπείτε στον κόπο να δείτε την πραγματικότητα ακόμα και μέσα από τα ίδια τα κείμενα που συνοδεύουν τα δημαγωγικά πρωτοσέλιδα, θα διαπιστώσετε τα εξής:

1. Σύμφωνα με το νόμο προστατεύονται οι δανειολήπτες που διαθέτουν πρώτη κατοικία αντικειμενικής αξίας έως 180.000 ευρώ εάν είναι άγαμοι, 220.000 ευρώ εάν είναι έγγαμοι, προσαυξημένο κατά 20.000 ευρώ ανά παιδί και μέχρι τρία παιδιά. Αντίστοιχα, θα πρέπει να έχουν ετήσιο εισόδημα (με βάση τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης), 13.906 ευρώ αν πρόκειται για ένα άτομο, 23.659 ευρώ αν πρόκειται για δύο άτομα και για κάθε παιδί 5.714 ευρώ, έως τρία παιδιά. –αλλά πρέπει βέβαια να κάνουν αίτηση. Στον αναθεωρημένο «νόμο Κατσέλη», για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, μπορούν να ενταχθούν σε προστατευτικές ρυθμίσεις για την πρώτη κατοικία 2 στους 3 δανειολήπτες. Για το 25% που αντιστοιχεί στους πιο αδύναμους, έχει προβλεφθεί η ενίσχυσή τους από το κράτος, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις μικρές εξοφλητικές δόσεις. Η προστασία παραμένει η ίδια, και δεν επηρεάζεται καθόλου από ενδεχόμενη μεταβίβαση του δανείου σε μη τραπεζική εταιρεία. Μέχρι και σήμερα απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί όσων έχουν καταθέσει αιτήσεις υπαγωγής στις διατάξεις του νόμου Κατσέλη.

2. Με τον Κώδικα των Τραπεζών, που εφαρμόζεται από 1.10.2016, οι πιστοδοτικοί οργανισμοί οφείλουν να παίρνουν υπόψη τους την οικονομική κατάσταση του μη δυνάμενου δανειολήπτη και να διαπραγματεύονται λύσεις (νέα επιμήκυνση, απομείωση οφειλής, κ.ά.). Οι τράπεζες τηρώντας τις διατάξεις του Κώδικα Δεοντολογίας δεν έχουν προχωρήσει σε διενέργεια πλειστηριασμών κύριας κατοικίας, ακόμη και στις περιπτώσεις που δεν πληρούνται όλες οι προϋποθέσεις προστασίας. Όταν οι δανειολήπτες είναι συνεργάσιμοι με τις τράπεζες, είναι πρακτικά αδύνατον οι τράπεζες να ξεκινήσουν δικαστικές διαδικασίες εναντίον της περιουσίας τους χωρίς το χρέος τους να έχει ρυθμιστεί σε επίπεδα τέτοια που να μπορούν να αποπληρώνουν τη δόση. Μέχρι το 2018 δεν επιτρέπεται η μεταβίβαση δανείων που συνδέονται με πρώτη κατοικία: δηλαδή όχι μόνο τα στεγαστικά δάνεια αλλά και τα καταναλωτικά, τα επισκευαστικά, τα δάνεια των ελεύθερων επαγγελματιών, των εμπόρων, των αγροτών, και τα δάνεια μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που έχουν υποθηκεύσει πρώτη κατοικία.

3. Το μέτρο της κατάσχεσης και του πλειστηριασμού ακίνητης περιουσίας επιβάλλεται συνήθως σε περιπτώσεις φορολογουμένων που χρωστούν στο Δημόσιο πολύ μεγάλα ποσά και δεν έχουν προστρέξει να τα ρυθμίσουν. Ο Κώδικας Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων επιτρέπει, βεβαίως, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς ακινήτων ακόμη και για πολύ μικρά χρέη προς το Δημόσιο, καθώς προβλέπει ότι το ελάχιστο ποσό οφειλής για το οποίο μπορούν να ληφθούν αυτά τα αναγκαστικά μέτρα είσπραξης είναι τα 500 ευρώ! Στην πράξη όμως το μέτρο της κατάσχεσης και του πλειστηριασμού ακινήτου λαμβάνεται σε περίπτωση που το χρέος υπερβαίνει τις 300.000 ευρώ.

Αλήθεια πόσους αθώους καθημερινούς ανθρώπους ξέρετε να χρωστούν στο Δημόσιο ή τα Ασφαλιστικά Ταμεία πάνω από 300.000 ευρώ ή άλλα τέτοια τεράστια ποσά σε τράπεζες και να μην έχουν κάνει τίποτα επί χρόνια για να τα ρυθμίσουν ή να εξαιρεθούν εφόσον είναι αληθινά φτωχοί; 

Ωραία λοιπόν τα μεγάλα λόγια για τους πλειστηριασμούς ακινήτων, όμως άλλο πράγμα ο πραγματικά φτωχός και άλλο εκείνος ο έχων και κατέχων που συστηματικά και χωρίς ενοχές φεσώνει κράτος και τράπεζες. Διότι ακόμα και ένα παιδί γνωρίζει στην Ελλάδα μετά από επτά χρόνια χρεοκοπίας ότι αργά ή γρήγορα το ιδιωτικό χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών προς την Εφορία, τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τις τράπεζες (το οποίο έχει ξεπεράσει ήδη τα 215 δισ. ευρώ) θα μετατραπεί σε δημόσιο, αν δεν ρυθμιστεί ή κουρευτεί με κοινωνικά κριτήρια. Με λίγα λόγια στην Ελλάδα τα χρέη προς την Εφορία (90 δισ. ευρώ), και τις τράπεζες (26 δισ. ευρώ στεγαστικά + 60 δισ. επιχειρηματικά + 15 δισ. ευρώ πιστωτικές κάρτες), μαζί με τα άλλα χρέη 15 δισ. ευρώ προς στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, θα διαλύσει οριστικά την κοινωνία και την οικονομία καθώς αν δεν πληρωθεί από τους έχοντες και κατέχοντες, θα εκτοξεύσει το δημόσιο χρέος σε πρωτοφανή παγκοσμίως επίπεδα.

Λένε τα σημερινά δακρύβρεχτα ρεπορτάζ ότι ο Δήμος Αθηναίων, έβγαλε στο σφυρί ένα μικρό διαμέρισμα στην οδό Αριστοτέλους κάποιου που χρωστούσε 599,45 ευρώ, αλλά δεν λένε ότι ο -αναμφίβολα  άτυχος πολίτης- επί χρόνια ήταν εξαφανισμένος και δεν πήγε να ρυθμίσει το χρέος του.  Λένε όμως και κάτι άλλο πολύ σημαντικό: Ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης και των τραπεζών προβλέπει νέες μεσομακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δόσεων και μετά αν δεν εμφανιστούν οι ενδιαφερόμενοι να διαπραγματευτούν με το δημόσιο ή τις τράπεζες, πράγματι έρχεται η ώρα των πλειστηριασμών αλλά μόνο εμπορικών ακινήτων και κατοικιών μεγάλης αντικειμενικής αξίας, όπως επίσης προβλέπει και τις πρώτες αναδιαρθρώσεις προβληματικών επιχειρήσεων με αρνητικά ίδια κεφάλαια και μη συνεργάσιμους ιδιοκτήτες μετόχους. Γιατί αναμφίβολα είναι διαφορετικές περιπτώσεις το «κανονικό» πρώτο σπίτι ενός άνεργου ή εργαζόμενου, που δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του με το πανάκριβο και προκλητικό ακίνητο ενός μεγαλοεπιχειρηματία που χρωστάει και είναι ένα από τα πολλά που διαθέτει προς εκμετάλλευση.

Εν ολίγοις αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης να σταλεί το καθαρό μήνυμα ότι για να πάμε λίγο μπροστά πρέπει να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι και να ξεφύγουμε από το μύθο ότι όλοι είμαστε φτωχός λαός και όλοι μαζί τα φάγαμε και δεν πρόκειται να πληρώσουμε ούτε ευρώ σε κανένα κι ας κόψουν οι πολιτικοί το κεφάλι τους.

Πηγή www.efsyn.gr