Ο Σόιμπλε στην καγκελαρία θα προκαλούσε μεγάλη ανησυχία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη

Επανέρχεται το σενάριο διαδοχής της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελας Μέρκελ, από τον νυν υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αυτή τη φορά μέσω έκθεσης της Deutsche Bank.

Στην έκθεση της γερμανικής τράπεζας αναφέρεται τόσο η Ελλάδα όσο και η Μεγάλη Βρετανία, στην μετά-Brexit εποχή σε περίπτωση που η καγκελάριος επιλέξει να μην θέσει υποψηφιότητα.

Σύμφωνα με την έκθεση της τράπεζας, ο Σόιμπλε ενδέχεται να παραμείνει πιστός τη σκληρή του στάση στην Eλλάδα, αποκλείοντας την ελάφρυνση χρέους, επιδιώκοντας παράλληλα την άσκηση  πίεσης στην ΕΚΤ να μην αγοράσει ελληνικά ομόλογα. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να ελπίζει ότι θα συνδέσει την δεύτερη αξιολόγηση με υποσχέσεις τόσο για χρέος όσο και για το QE, οι διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους πιστωτές ενδέχεται να οδηγηθούν σε κλιμάκωση εντός του 2017.

Πριν λίγο καιρό, τo εφιαλτικό σενάριο της ανάληψης της διακυβέρνησης της Γερμανίας από τον Σόιμπλε, έφερε στο φως και το περιοδικό Politico.

Το περιοδικό «έβλεπε» στο πρόσωπο του Σόιμπλε τον φυσικό διάδοχο της Μέρκελ, αν εκείνη αποφασίσει να μην θέσει υποψηφιότητα για την τέταρτη θητεία της.

Αν και η Μέρκελ είναι πιθανότερο να θέσει υποψηφιότητα, ωστόσο οι πιθανότητες να μην το κάνει είναι επίσης υψηλές.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του Politico, η Μέρκελ δεν θα αποκαλύψει τις προθέσεις της πριν το συνέδριο του κόμματός της, στις αρχές Δεκεμβρίου, εκτός κι αν το θεωρήσει απαραίτητο.

Στην περίπτωση που αποφασίσει να αποχωρήσει, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το ποιος θα την αντικαταστήσει.

Ο Σόιμπλε είναι δημοφιλής τόσο στους Γερμανούς όσο και στους βουλευτές του CDU, ενώ δεν υπάρχει άλλος υποψήφιος που θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τη Μέρκελ.

Σε εσωτερικό επίπεδο, ο Σόιμπλε διαθέτει μεγαλύτερο πολιτικό κεφάλαιο σε σχέση με τη Μέρκελ, ωστόσο μια εκλογή του Σόιμπλε είναι βέβαιο πως θα προκαλούσεπροβληματισμό σε Παρίσι, Λονδίνο και στο σύνολο της Ευρώπης. Μια κυβέρνηση υπό τον Σόιμπλε θα ήταν επιζήμια για την Ευρωπαϊκή Ένωση ενώ ειδικά για την Ευρωζώνη, καταστρεπτική.  

Ο Σόιμπλε έχει «χτίσει» το προφίλ ενός «δημοσιονομικού γερακιού»: εξαπολύει συχνές επιθέσεις στην Κομισιόν για την «ευελιξία» που παρέχει στις χώρες του Νότου (εκτός κι αν οι ηγέτες τους προέρχονται από την ίδια πολιτική οικογένεια με το CDU, όποτε και κοιτάζει αλλού).

Πρόσφατα, ο Σόιμπλε κατηγόρησε τον επικεφαλής της ΕΚΤ, τον Μάριο Ντράγκι ως υπαίτιο για την άνοδο της ακροδεξιάς, μέσω της χαλαρής νομισματικής πολιτικής που επιλέγει ενώ κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για την Ελλάδα, ήταν ένθερμος υποστηρικτής της εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη και ακόμη είναι.

Με τον Σόιμπλε στο τιμόνι της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης, η πολιτική των μακροικονομικών στην ευρωζώνη θα γινόταν πιο τοξική ενώ το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου θα μεγάλωνε ακόμη περισσότερο. Οι σχέσεις μεταξύ Βερολίνου, Βρυξελλών και Φρανκφούρτης θα έφταναν σε αδιέξοδο, ίσως και να έφταναν σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση.

Οι πολιτικές σχέσεις στο εγχώριο επίπεδο επίσης θα κατέγραφαν επιδείνωση. Με λιγότερες έδρες για τα κόμματα του Κέντρου, άλλος ένας Μεγάλος Συνασπισμός με το κεντροαριστερό SPD θα έπρεπε να σχηματιστεί, παρά την μεγάλη ιστορία διαφωνιών με τον Σόιμπλε σε πολιτικά, δημοσιονομικά ζητήματα και το συνταξιοδοτικό.

Στα θέματα της μετανάστευσης και της ασφάλειας, ο Σόιμπλε στέκεται δεξιότερα της Μέρκελ. Αν και είναι απίθανο ότι θα έπαιρνε εντελώς διαφορετική πορεία από την πολιτική της για τους πρόσφυγες, είναι πιθανό ότι θα ερχόταν σε αντιπαράθεση με το SPD προτείνοντας αυστηρότερη ηλεκτρονική επιτήρηση και ταχείες διαδικασίες απέλασης. Λαμβάνοντας υπόψη την προτίμηση του για την επιλεκτική εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ, είναι πιθανό ότι θα αναζητούσε τρόπους για να παρακάμψει την κατανομή της επιβάρυνσης του ιδιωτικού τομέα, αν μια ένεση χρημάτων φορολογουμένων αποδειχτεί απαραίτητη για την Deutsche Bank.

Στις εξωτερικές σχέσεις, δεν είναι σαφές εάν Σόιμπλε θα ήταν διατεθειμένος να υποχωρεί μπροστά σε μια ολοένα και πιο αυταρχική τουρκική κυβέρνηση, όπως η Μέρκελ, ενώ οι απόψεις του για τη Ρωσία, τη Συρία και την Ουκρανία είναι απλά άγνωστες.

Καθώς οι ηγέτες της ΕΕ έχουν ξεκινήσει να προετοιμάζονται για μια ζωή χωρίς τουςΒρετανούς, θα πρέπει επίσης αρχίσουν να σκέφτονται μια Γερμανία – και μια ΕΕ – χωρίς τη Μέρκελ, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Πηγή www.altsantiri.gr