Ρέποντας προς τον συντηρητισμό
Τα στοιχεία που δημοσίευσε δημοσκοπική εταιρεία στην «Εφ.Συν.» και δείχνουν ότι η ελληνική κοινωνία ρέπει προς τον συντηρητισμό (μάλλον είναι συντηρητική) δεν εκπλήσσουν πλέον κανέναν.
Ποτέ δεν είχαμε τις τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες γερή Παιδεία, ουδέποτε εμβαπτιστήκαμε σε νάματα δημοκρατικών θεσμών· από τη δεκαετία του ’70 και δώθε πέσαμε με τα μούτρα στον καταναλωτισμό υπερβαίνοντας κάθε μέτρο στην προσπάθεια πλουτισμού και κοινωνικής αναρρίχησης. Ολα αυτά έχουν αναλυθεί επαρκώς (;) από κοινωνιολόγους και πολιτικούς ερευνητές, ιστορικούς κ.ά.
Η κυβέρνηση της «αριστεράς» ήλθε να βάλει την ταφόπλακα στις ελπίδες για περισσότερο εκδημοκρατισμό και σεβασμό όλων προς όλους, αφού ούτε τις μαζικές απολύσεις απέτρεψε, ούτε τις συλλογικές συμβάσεις προστάτεψε, ούτε την εργασία διασφάλισε, ούτε το Δημόσιο εξυγίανε, ούτε, ούτε...
Τι να κάνει κι ο λαός (άλλοτε «περήφανος» κι άλλοτε «πλήθος»); Στρέφεται σε ό,τι πιο σκοταδιστικό «κυκλοφορεί», τιμωρητικά κι εκδικητικά προς όσους (αριστερούς κυρίως) άλλα έλεγαν και άλλα πράττουν. Κατάλαβε τι «καπνό» φουμάρουν και αυτοί και ας μιλάνε για ήθος, ιδέες, ανθρωπισμό, πολιτισμό και άλλα ελκυστικά (για όποιον θεωρεί εαυτόν πολίτη ελεύθερου και ανεξάρτητου κράτους, πολίτη του κόσμου).
Στην ουσία βέβαια τον εαυτό τους τιμωρούν και τα παιδιά τους, γιατί με την τέτοια στάση τους συντελούν στο να ανέλθουν στην επιφάνεια και να προβάλλονται άνθρωποι που μισούν τον άνθρωπο. (Ποιος ξεχνά το «ζήτω ο θάνατος» των φασιστών;) Ηδη από τα τέλη του 19ου αιώνα, ένας Εβραίος ελευθεριακός, ο Μπερνάρ Λαζάρ, προειδοποιούσε:
«Προφυλάξου από τον εγωιστικό πατριωτισμό, από τον εθνικό προστατευτισμό, θα σου κοστίσει ακριβά μια μέρα, αυτό θα χρησιμοποιήσουν για να σου ρουφήξουν το αίμα. Προφυλάξου από τους ψευτοσοσιαλιστές, που σου λένε ότι φταίνε οι ξένοι εργάτες και οι Εβραίοι επειδή ο μισθός σου είναι χαμηλός και ότι θα είσαι πιο ευτυχισμένος αν απελαθούν και οι δύο.
Πόσο θα γελούσε ο μεγαλοαστός αν μπορούσε να σε στρέψει εναντίον των αδελφών σου στη δυστυχία, εναντίον των συντρόφων σου στην αλυσοδεμένη ομάδα, για να σώσει μ' αυτό τον τρόπο το τομάρι του». (Αναφέρεται στο βιβλίο του Gregoire Chamayou «Aνθρωποκυνηγητό», εκδόσεις «αλλότροπο».)
Και συμπληρώνει ο μεταφραστής: «Η αλυσοδεμένη ομάδα ήταν, και εν μέρει εξακολουθεί να είναι, ομάδα αλυσοδεμένων καταδίκων, οι οποίοι όφειλαν να παράγουν φυσικό έργο ως μορφή ποινικού κολασμού.
Καθήκον τους ήταν η διάνοιξη και κατασκευή δρόμων, η διάνοιξη καναλιών και το σπάσιμο πέτρας. Το σύστημα αυτό εφαρμόστηκε αρχικά στις ΗΠΑ και διατηρήθηκε έως το 1955».
Αλήθεια, πόσο γελάνε οι μεγαλοαστοί, βλέποντάς μας να προσφεύγουμε σε ναζιστικά μορφώματα, σε επικίνδυνες για τον άνθρωπο αντιλήψεις. Επιπλέον έχουν εμπιστοσύνη στις μαριονέτες που κάθε φορά «επιλέγουν» να ασκούν εξουσία στο πόπολο - όπως βλέπουμε, ίδια είναι η τακτική εδώ και αιώνες.
Ποιος δαίμονας μας σπρώχνει στον συντηρητισμό και σε ακροδεξιές έως και φασιστικές αντιλήψεις; Είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, λέμε, και γυρνάμε πλευρό στο κρεβάτι της αδράνειας. Τι θα μπορούσε να μας ξυπνήσει; Ποιο νέο πολιτικό υποκείμενο;
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου