Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν κατάλαβε ποτέ ότι ο «σπουδαίος πρωθυπουργός» για εκείνον, είναι για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού ο Τζούλιο Αντρεότι της ελληνικής πολιτικής Ιστορίας, ο βασιλιάς της διαφθοράς. του Νίκου Μωραΐτη Δείξε μου τους φίλους σου, να σου πω ποιος είσαι. Αντίστοιχα, δείξε μου τους καλεσμένους στο συνέδριου σου, να σου πω τι κόμμα έχεις. Στο συνέδριο του Ποταμιού ήταν όλος ο καλός ο κόσμος. Σημίτης, Μητσοτάκης, Φώφη, Λεβέντης, Γιώργος Παπανδρέου. Και, αν δεν υπήρχε κώλυμα προτέρου… ατίμου βίου, θα ήταν εκεί κι άλλοι: ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης, ο Γιάννος, ο Άκης, ο Βενιζέλος, η Βάσω, ο Λαλιώτης. Κι αν δεν θέλαμε να κρύψουμε και τις μυστικές συγγένειες, θα ήταν εκεί κι άλλοι: ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας, ο Θέμος. Διότι, κανονικά, από την κηδεία δεν λείπει κανένας φίλος του εκλιπόντος. Τώρα, θα μου πείτε, γιορτάζει κανείς με συνέδριο το πολιτικό του τέλος; Εδώ τα πράγματα είναι απλά. Με όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις: και ο ΓΑΠ ζήτησ