Τσαλαβουτήματα
Εκτός Αθηνών δεν πολυκυκλοφορώ, η αλήθεια, όμως ο παιδικός φίλος που μας κάλεσε στο εξοχικό του σε παραλία της βόρειας Αττικής, ήταν επίμονος, σχεδόν φορτικός. Προτιμούσα ν’ αράξω το τριήμερο μεταξύ κρεβατοκάμαρας και βεράντας, να ξεκουραστώ πά’ να πει, να μουχλιάσω στον καναπέ. Ασε που δεν εννοούσα να χάσω επ’ ουδενί τις τέσσερις διαφορετικές και άκρως ανταγωνιστικές συγκεντρώσεις της ενωτικής Πρωτομαγιάς. Δέχτηκα για το χατίρι της παρέας και για τις αναμνήσεις τις οποίες ξυπνούσε η πρόσκληση.
Ξεσαλώματος τόπος άλλοτε το σπίτι. Περάσαμε εκεί οργιαστικά Σαββατοκύριακα της εφηβείας μας, κατά την απουσία του Θανάση και της Χριστίνας· των γονιών του. Βάζαμε ελάχιστο νερό στο κρασί μας, όταν ήταν παρόντες, στάγδην έρρεε στα ποτήρια μας· αλλά όσο να ’ναι συγκρατούσαμε κομμάτι την τρέλα μας. Ξεκίνησα το μεσημεράκι του Σαββάτου, ανήσυχος ότι θα πέσω σε πυκνή κίνηση. Με είχε επηρεάσει, βλέπεις, ο ΘΑλέξης, όστις βγήκε έξω το Πάσχα και αντίκρισε τη μεγαλύτερη έξοδο των τελευταίων επτά ετών. Θα υπάρξει συνέχεια, υπέθετα.
Οδηγούσα μάλλον χαλαρά. Δεν είχα λόγο να βιάζομαι. Μποτιλιάρισμα ούτε για δείγμα στην Εθνική. Στα διόδια του Καπανδριτίου, δυο-τρία αυτοκίνητα όλα κι όλα σε κάθε γκισέ. Μα να διαψεύδεται κοτζάμ πρωθυπουργός; Αδυνατούσα να το πιστέψω. Δεν μπορεί, θα με ξεγελάνε τα μάτια μου, σκεφτόμουν. Ο ένοικος του Μαξίμου πέφτει μέσα σε όλες του τις προβλέψεις. Ουδέποτε έσφαλε ίσαμε σήμερα. Κάποιο λάκκο θα ’χει η φάβα!
Δυσφορούσα ειλικρινά ώσπου να φτάσω στην παραλιακή λεωφόρο, όπου επιβεβαίωσα με ανείπωτη χαρά τη διορατικότητα του προέδρου, τις αλάνθαστες προγνώσεις του και ασφαλώς το τιτάνιο έργο του, τη στιβαρότητα με την οποία διευθύνει το πηδάλιο της χώρας, πλοηγώντας την ίδια και τους κατοίκους της από επιτυχία σε επιτυχία.
Οι λουόμενοι σχημάτιζαν στίφη στην ακτή. Ταξίδεψαν προφανώς τα χαράματα, ίσως αναχώρησαν χθες και –γιατί όχι– να ’χουν ξεμείνει οι περισσότεροι από τη Λαμπρή. Παππούδες και γιαγιάδες με τα εγγόνια τους, αλλά και νεαροί και μεσήλικοι βουτούσαν με χαρακτηριστική άνεση στο νερό, μολονότι είναι ακόμη δροσερούτσικο Απρίλη μήνα, ένδειξη ότι απολάμβαναν το κολύμπι τους για πολλοστή φορά φέτος.
Στα υγρά κορμιά τους παλλόταν η αλμύρα των φυκιών, το άρωμα των κοχυλιών, ο εκμαυλιστικός σκοπός των Σειρήνων, μαζί με την αναζωογονητική δύναμη της οικονομικής ανάπτυξης και του εξιτηρίου από τα μνημόνια, ζωντανά προμηνύματα των οποίων αποτελούσαν οι ίδιοι. Τσαλαβούτησα κι εγώ με τα χίλια ζόρια στα ρηχά, παίρνοντας το βάπτισμα της νέας, τρισευδαίμονος εποχής. Δεδομένου ότι οι πρωτομαγιάτικες διαδηλώσεις ήταν εντελώς αναιμικές, ο ΣΥΡΙΖΑ νομιμοποιείται να κυβερνά χίλια χρόνια, κατά πώς τα ’πε ο αρχηγός νεωστί σε συνέντευξη.
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου