Απω Κεφαλονιά
Φράγκοι, Βενετσιάνοι, Εγγλέζοι, Ολλανδοί, Πορτογάλοι, Πέρσες, επιτετραμμένοι των αλήστου μνήμης δυτικών εταιρειών που θησαύριζαν στις Ανατολικές Ινδίες, ιεραπόστολοι, Ιησουίτες επίσκοποι, πρεσβευτές, εμπορευόμενοι, τυχοδιώκτες, στρατιωτικοί, πολιτικοί, αυλικοί, πρίγκιπες και Μανδαρίνοι ελίσσονταν σε σκοτεινό λαβύρινθο διπλωματικών σχέσεων, σχηματίζοντας πολύπλοκο και επικίνδυνο ιστό γύρω από τον βασιλιά Ναράι στο μακρινό Σιάμ του 17ου αιώνα. Πρώτο βιολί σε τούτη την παράταιρη ορχήστρα ήταν ο εκ Κεφαλληνίας ορμώμενος Κωνσταντίνος Γεράκης ή Φάλκον.
Αναυδος απόμεινα διαβάζοντας στις σελίδες Ιστορίας των ταξιδιωτικών οδηγών για την περίοδο του «Ελληνα», περί τα τέλη της δεκαετίας του ’80, καθώς περιδιάβαινα την εξωτική χώρα της Ινδοκίνας. Ο Νίκος Καββαδίας αποδεικνύει στη «Βάρδιά» του ότι μπορεί να συναντήσεις Κεφαλονίτες στα πιο απίθανα μέρη του πλανήτη. Και στην αυλή Σιαμέζου μονάρχη, όμως; Και μάλιστα στην επίζηλη θέση του πρωτοσύμβουλου, τουτέστιν πρωθυπουργού; Ε, αυτό πάει πολύ.
Λιβελογραφήματα ή λιβανιστήρια για τον βίο και την πολιτεία του κατόρθωσα να ξετρυπώσω ελάχιστα, επιστρέφοντας στην Ελλάδα. Ο Γεράκης παρέμενε πάντοτε μια αινιγματική, αμφιλεγόμενη μορφή ενός τολμηρού καιροσκόπου, που έφυγε ναυτάκι από τη γενέτειρά του για να κατακτήσει ανεπανάληπτες εμπειρίες, αμύθητα πλούτη, διεθνή δόξα και να βρει τραγικό θάνατο σαν χθες στα 1688.
Καλοκαίρι του 1993 κυκλοφόρησε από το «Βιβλιοπωλείο της “Εστίας”» μια μελέτη του Γιώργου Σιώρη, επί σειρά ετών πρεσβευτή της Ελλάδας σε πρωτεύουσες της Απω Ανατολής και βαθέος γνώστη του πολιτισμού της, με θέμα –τι άλλο;– τον Γεράκη. Τη ρούφηξα κυριολεκτικά και αποτελεί τη βασική πηγή τούτου του σύντομου σημειώματος. Το 2001 οι «Εκδόσεις Τροχαλία» μετέφρασαν στη γλώσσα μας την ογκώδη μυθιστορηματική βιογραφία της Κλερ Κιφ-Φοξ με τίτλο «Ο υπουργός των Μουσώνων».
Ο χαρισματικός θαλασσοπόρος πρωταντικρίζει το φως το 1647 στην ενετοκρατούμενη τότε Ιόνια νήσο από Βενετσιάνο πατέρα και Ελληνίδα μάνα. Η οικογένειά του διατηρεί καλό όνομα αλλά κάκιστα οικονομικά. Στα δέκα του μπαρκάρει σε αγγλικές κορβέτες. Διακρίνεται για την ευφυΐα του και μεγαλουργεί ως έμπορος στο Μπάνταμ της Ινδονησίας. Περί τα 1675 η μοίρα τον ξεβράζει ναυαγό στις ταϊλανδέζικες ακτές, μαθαίνει τη γλώσσα και κάνει το Σιάμ οριστική του πατρίδα.
Νταραβεριτζής δεινός, προσλαμβάνεται δραγουμάνος στο παλάτι, κερδίζει την απεριόριστη εμπιστοσύνη του βασιλιά. Συμβάλλει αποφασιστικά στην προσέγγιση του ηγεμόνα με την Αυλή του Λουδοβίκου ΙΔ’, κάτι που δυσαρεστεί τους υπόλοιπους Ευρωπαίους και το βουδιστικό ιερατείο. Ωσπου ο σφετεριστής Φεράτσα εξοντώνει τον Ναράι και συλλαμβάνει, βασανίζει και εν τέλει αποκεφαλίζει τον Φάλκον, που συγκαταλέγεται δικαιωματικά στους μεγάλους λάτρεις της περιπέτειας όλων των εποχών. Διαθέτουμε, πάντως, πρωθυπουργό που αποπνέει μυστήριο επειδή δεν σώθηκε. Με τους ρέστους μυστήριους δεν βλέπω να υπάρχει σωτηρία.
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου