Νίκος Μωραΐτης: Ο Φαμπρ και ο νεο-πουριτανισμός του Facebook

Δεν έχουν παρακολουθήσει ποτέ έργο του, είδαν ένα βιντεάκι έξι λεπτών στο youtube και σοκαρίστηκαν! Ό,τι κατάλαβαν από Γιαν Φαμπρ είναι… ένα πέος.

του Νίκου Μωραΐτη

Τα του Φεστιβάλ Αθηνών δεν τα ξέρω. Και δεν μου αρέσει να γράφω για πράγματα που δεν γνωρίζω.

Δεν γνωρίζω το σύνολο του έργου του Λούκου για να τον κρίνω και δεν (μπορώ να) γνωρίζω το πρόγραμμα του φετινού φεστιβάλ του Φαμπρ, αφού δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί.

Γνωρίζω όμως το εξής: Όσες ενστάσεις και να έχει κανείς, όσο λίγος ή πολύς και αν αποδειχθεί ο νέος διευθυντής, ο Γιαν Φαμπρ είναι ένα μεγάλο όνομα της διεθνούς τέχνης.

Έστω ότι ετοιμάζεται να κάνει το χειρότερο φεστιβάλ στην Ιστορία. Έστω. Το παίρνω ως δεδομένο χάριν συντομίας. Ο αντίλογος είναι να πάρεις ένα εξάλεπτο από μία παράστασή του και να τον κρίνεις ως καλλιτέχνη; Τι γκεμπελισμός είναι αυτός; Ποιο έργο τέχνης τεμαχίζεται και κρίνεται από ένα απόσπασμά του;

Τι φρούτο είναι αυτό που ωρύεται στο Facebook από ένα εξάλεπτο βιντεάκι, όταν δεν έχει δει ποτέ έργο του Φαμπρ ολόκληρο και μέχρι πριν από μερικές εβδομάδες δεν ήξερε καν ποιος είναι;

Σοκαρίστηκαν τα κομιλφό βλαχαδερά από τα παλλόμενα πέη, λες και δεν ξέρουν ότι το γυμνό είναι αντικείμενο έργων τέχνης εδώ και αιώνες.

Μέχρι και το Πρώτο Θέμα αυτού που κάνει καριέρα εδώ και χρόνια πουλώντας κώλους και βυζιά, σε έξαρση αντιπολιτευτικού μένους, έγραψε: «θαυμάστε την επιλογή του διευθυντή του ελληνικού Φεστιβάλ και τα παλλόμενα πέη». Η ναυαρχίδα του πειναλέου σεξ πειράχτηκε από το γυμνό.

Και τι σύμπτωση! Σχεδόν όλοι αυτοί οι… αγανακτισμένοι νοικοκυραίοι του fb είναι οι ίδιοι που παρακαλούσαν για ψήφο στο «ναι» τον Ιούλιο. Δεν ενοχλήθηκαν από Μνημόνια, φτώχεια και εξαθλίωση, αλλά από τα πέη στο βιντεάκι. Ήθελαν «Ναιυρώπη». Αλλά με μία πετσετούλα στα επίμαχα σημεία.

Έβαλαν το χεράκι της σεμνοτυφίας μπροστά από το στόμα και έβγαλαν ένα μεγάλο «ω!». Το «ω» της άγνοιάς τους.

Νεοελληνικός σουσουδισμός. Πουριτανισμός μέσω ίντερνετ.

Να τον κρίνουν τον Φαμπρ. Να τον πατήσουν και κάτω, αν πρέπει, ως διευθυντή. Ως καλλιτέχνη όμως ας τον αφήσουν για εκείνους που τον παρακολουθούν χρόνια. Γιατί αυτό που καταλαβαίνουν από αυτόν είναι… ένα πέος.

Πηγη www.altsantiri.gr