Τα ιωβηλαία
INTIME NEWS
Επεσε στα χέρια μου προχθές ένα από τα πρώτα αναρχικά έντυπα της Μεταπολίτευσης που κυκλοφόρησε, όχι στον ομφαλό του χώρου, τα Εξάρχεια, αλλά στις έσχατες παρυφές του, τις γειτονιές του Πειραιά και δη την προσφυγική Κοκκινιά, από «μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική» επί παντός επιστητού, στοχεύοντας «να δώσει τη δυνατότητα άσκησης ενός αντιεξουσιαστικού, απελευθερωτικού προβληματισμού και λόγου». Το εκρηκτικό πρώτο φύλλο (Νοέμβρης 1976) περιέχει ειδικό ένθετο με συνταγές για την κατασκευή θραυστικών και εκρηκτικών βομβών. Επρόκειτο για ένα κείμενο με οδηγίες χρήσης από τα χρόνια της δικτατορίας, το οποίο αναδημοσιεύτηκε με την ιδιότητα του «ντοκουμέντου και μόνο».
Ο απείθαρχος νεαρός, υπεύθυνος της έκδοσης «σύμφωνα με τον αστυ-νόμο», υπέστη ποικίλες διώξεις και χρημάτισε τρόφιμος στον Κορυδαλλό κάτι τέρμινα μπας και βάλει μυαλό. Αξιοπρεπής εξηντάρης σήμερα, ο Κυριάκος Βασιλειάδης, παραμένει αμετανόητος. Είχε μάλιστα τη φαεινή έμπνευση να επανατυπώσει τα τρία πρώτα και μοναδικά τεύχη. Σας τα συνιστώ. Οι υποψιασμένοι συριζαίοι, βεβαίως, δεν χάφτουν τα παραπλανητικά μου τερτίπια. «Τι αναρχίες και πράσινα άλογα μας τσαμπουνάει δευτεριάτικα τούτος ο αυθάδης τύπος», σκέφτονται, «αφού από 'δώ θα το πάει, από 'κεί θα το φέρει, θα τα χώσει πάλι στο Μαξίμου, την Κουμουνδούρου κι όποια πλατεία, τέλος πάντων, φιλοξενεί γραφεία του κυβερνώντος σχηματισμού».
Ροδάνι η γλώσσα τους, διαβάζει βουλωμένα γράμματα. Ας μου επιτρέψουν ωστόσο μια μικρή παράκαμψη κατά Χαριλάου Τρικούπη μεριά, καθώς το εθνοσωτήριον ΠΑΣΟΚ γιορτάζει αυτές τις μέρες το ιωβηλαίον του. Καθεστωτική και άκρα Αριστερά διατυπώνουν το παράπονο πως ο Ανδρέας καταλήστευσε τα συνθήματά τους προκειμένου να αναρριχηθεί στους θώκους το μακρινό 1981. Λένε, όπως πάντα, τη μισή αλήθεια καθότι, αν δεν απατώμαι, ο αδιαφιλονίκητος αρχηγός ιδιοποιήθηκε πρωτίστως, διά της μεθόδου του ριφιφί, άλλο εμβληματικό σλόγκαν, για το οποίο κουκουέδες, ρηγάδες και αριστεριστές διατείνονταν ότι παραβλέπει τα σχετικά προτσές, το χαρακτήριζαν μικροαστικό και το αποποιούνταν μετά βδελυγμίας.
Τον τίτλο του παραπάνω περιοδικού υπεξαίρεσε με δυο λόγια ο Αντρίκος και δεν είναι άλλος από το ελευθεριακό πρόταγμα «Εδώ και τώρα», τη δυναμική του οποίου αξιοποίησε στο έπακρο με αβανταδόρους και τσιλιαδόρους, σαν κανονικός παπατζής. «Οι ατάλαντοι αντιγράφουν, οι καλοί κλέβουν» έλεγε ο Χατζιδάκις. Ετσι πάει. Σφετερίστηκε άραγε κάνας άλλος τις αντιδράσεις των πολιτών στις πλατείες, τις μαζικές διαδηλώσεις, τα αγροτικά μπλόκα ή τις εθνικές οδούς την άνυδρη μνημονιακή εποχή προκειμένου να υφαρπάξει την εξουσία και χρέωσε έπειτα το πόπολο με διόδια και κόντρα μέτρα; Σωπάτε καλέ! Πιπέρι στο στόμα των ασεβών!
Η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ στην πολιτική ζωή του τόπου από τις 3 Σεπτεμβρίου 1974 έως σήμερα φαντάζει εξόφθαλμη. Οσοι ισχυρίζονται πως κατάντησε από κόμμα απόκομμα είναι κοντόφθαλμοι. Διότι, αν υποβληθούν στον κόπο να φορέσουν την τζαμαρία τους, θα διαπιστώσουν πως κυβερνάει ακόμα. Η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά εν πολλοίς δεν αποτελεί παρά μια κακέκτυπη μετάλλαξή του. Οπου κι αν πήγα το Σαββατοκύριακο οι πάντες εύχονταν «χρόνια πολλά» στους ελάχιστους εναπομείναντες οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ. Μολονότι το ορθόδοξο εορτολόγιο αυτές τις μέρες τιμά τις δευτεράντζες, ήγουν τους μάρτυρες Βαβύλα, Κεγούρο και Σεκενδίνο, οι περισσότεροι κουμουνδουριστές ανταπέδιδαν τα συχαρίκια. Οι δε κιμπάρηδες κερνούσαν κιόλας. Χιλιόχρονοι.
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου