Κερατουργήματα
Μανώλης Αναστασάκος
Αναψοκοκκίνισε ολόκληρος μόλις την πρωταντίκρισε σε καφέ της πλατείας Καρύτση. Κουβέντιαζε χαμογελαστή με τη φιλενάδα της στο τραπέζι απέναντι, κλεφτοκοιτώντας τον με το σπαθάτο, τσακίρικο μάτι της. Το λακκάκι στο μάγουλό της σχημάτιζε μια δίνη που παρέσερνε ήδη τη φαντασία του στα αβυθομέτρητα βάθη της ηδονής. Θιασώτης του κεραυνοβόλου έρωτα, επέμενε πως τις γυναίκες πρέπει να τις κατακτάς δι’ εφόδου, τακτική που μπορεί να αποδίδει μία στις δέκα, καθώς έλεγε, όποτε όμως η αμυδρά πιθανότης επαληθεύεται, αποζημιώνεσαι στο εννιαπλάσιο για κάθε χυλόπιτα.
Πλησίασε τις κυρίες επινοώντας μια πειστική πρόφαση και εστίασε αρχικά το ενδιαφέρον του στην άλλη. Η ουδόλως ευκαταφρόνητη πείρα του στα νταραβέρια με το αντίθετο φύλο δίδασκε πως οι ωραίες παγιδεύονται ευκολότερα στα δίχτυα σου όταν κορτάρεις ενώπιόν τους τις ασουλούπωτες φίλες τους. Το αντικείμενο του πόθου του τσίμπησε το δόλωμα. Το πρώτο ραντεβού κλείστηκε για την επαύριο, τη στιγμή κατά την οποία κολακευμένη η παρείσακτη κατευθύνθηκε στο βεσέ να φρεσκαριστεί. Στο τρίτο, έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και στο πέμπτο ήταν βέβαιος ότι βίωνε το απόλυτο πάθος όσο ποτέ στο παρελθόν.
Αναπάντεχα εντελώς ο Μπ. χάθηκε από προσώπου γης. Ματαίως τον αναζητήσαμε οι φίλοι στα τηλέφωνα, στα κοινά στέκια, στο σπίτι· μπουχός. Οι συνάδελφοί του μας πληροφόρησαν πως πήρε μετάθεση σε πόλη που τους είχε ορκίσει να μη φανερώσουν. Εμαθα μήνες αργότερα την αιτία της εξαφάνισής του και μαζί τον εξευτελισμό που είχε υποστεί. Η Γκ., η αγαπημένη του, παρουσίασε τον άντρα της ως τέρας ζηλοτυπίας, που την παρακολουθεί συστηματικά, δημιουργώντας διαρκώς σκηνές.
Του ζήτησε λοιπόν, στο όνομα της αγάπης τους, να εγκαταλείψει ει δυνατόν την Αθήνα και να συναντιούνται κάθε δέκα μέρες, οπότε ο σύζυγος φεύγει σε ταξίδι για δουλειές, ώστε να μη θέσουν σε κίνδυνο τον σύνδεσμό τους, η αποκάλυψη του οποίου θα προκαλούσε ηχηρό σκάνδαλο. Ο Μπ. μετατέθηκε στο υποκατάστημα κωμοπόλεως, μιάμιση ώρα απ’ την πρωτεύουσα. Ανεχόταν την πληκτική καθημερινότητα της επαρχίας προσμένοντας την ώρα που θα βρεθεί στην αγκαλιά της λατρευτής του Γκ. Με θερμά φιλιά εκείνη παρείχε παρόμοιες διαβεβαιώσεις. Την ορισμένη μέρα έφθανε με χίλιες προφυλάξεις στο Παγκράτι και μόλις έπεφτε πυκνό το σκοτάδι, η Φιλιππινέζα του σπιτιού, την οποία χαρτζιλίκωνε αδρά, τον έμπαζε από τη σκάλα υπηρεσίας στο ρετιρέ του έκτου, που για τον Μπ. ταυτιζόταν με τον έβδομο ουρανό.
Ηδυπαθώς παρήλθε το φθινόπωρο, ο χειμώνας κι η άνοιξη. Ο φίλος μου επισκεπτόταν την καλή του, πάντοτε υπό άκρα μυστικότητα, και το πάθος του φούντωνε οσημέραι. Μεσούντος του Ιουλίου η καμαριέρα, είτε από τύψεις είτε από λύπηση, του εκμυστηρεύτηκε ότι η Γκ. τον εξαπατά και συναντιέται με τόσους εραστές όσες και οι νύχτες που ο ίδιος βασανιζόταν αυτοεξόριστος. Αρνήθηκε να το πιστέψει. Κρυμμένος, όμως, σε επίκαιρο σημείο διαπίστωσε ιδίοις όμμασι το ανοσιούργημα. Ακόμα να συνέλθει. Αλίευσα την πρωτοφανή ιστορία στη μονογραφία του Προσπέρ Μεριμέ «Α. Μπ. [Μια προσωπογραφία του Σταντάλ]», εκδόσεις Αγρα, 2016, και τη μεταφέρω κομμάτι παραλλαγμένη, κυρίως για τις πολιτικές αλληγορίες που περιέχει.
Πηγή www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου