Τέμενος


Τέμενος

Σε κουβέντα να βρισκόμαστε, να λαϊκίζουμε ελεύθερα και πανηγυρικά όσοι δεν θέλουμε να χτιστεί ένας οίκος που θα καλύπτει τις θρησκευτικές ανάγκες αλλόδοξων πιστών.
Ας μην πανικοβαλλόμαστε, δεν θα χαθεί η πίστη η άγια, ούτε θα μαλώσουν οι θεοί μεταξύ τους· σε όλον τον κόσμο συνυπάρχουν οι διαφορετικοί θεοί. Ηθελα να ήξερα -κάποιος να μας διαφωτίσει- ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ των θεών (ή μήπως μεταξύ των πιστών;).
Καταψήφισαν βέβαια την οικοδόμηση του τεμένους οι Ανεξάρτητοι Ελληνες και η Χρυσή Αυγή -τι θλίψη, για βουλευτές των πρώτων κυρίως, που όπου βρεθούν κι όπου σταθούν διατυμπανίζουν τις περί ανεξιθρησκίας ιδέες τους.
Εύγε, στον Κώστα Ζουράρι, μπράβο στον Θανάση Παπαχριστόπουλο· εις μάτην τα ξενύχτια και οι περί ελευθερίας συζητήσεις, εδώ και πολλά χρόνια, τότε που όλοι σεβόμασταν το (πρωταρχικό;) θρησκευτικό συναίσθημα όλων των ανθρώπων.
Πράγματι, είναι ολόκληρη συζήτηση πότε ενθρονίστηκε στην ανθρώπινη αγωνία τούτο το συναίσθημα, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με ατομικές και θρησκευτικές ελευθερίες, με θεσμούς που κατοχυρώνουν το δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ό,τι θέλει για την πρωταρχή αλλά και για το τέλος (για το επέκεινα και λοιπά).
Με άλλα λόγια, η άρνηση των εν λόγω βουλευτών να ψηφίσουν την ανέγερση ενός μουσουλμανικού τεμένους είναι προσβολή προς τη δημοκρατία. Πού η αλληλοπεριχώρησις (για να χρησιμοποιήσω δικές τους εκφράσεις, πού το συναμφότερον, πού η ευδοκία τους;).
Αλλά ξέχασα (Μένανδρος): Καμία βεβαιότητα δεν υπάρχει στην ανθρώπινη ζωή (βέβαιον ουδέν εστιν εν θνητώ βίω), άλλα λέμε εκτός εξουσίας, άλλα όταν τη «διαχειριζόμαστε» -μάλλον δεν καταλαβαίνουμε ότι γινόμαστε πιόνια της και υπηρετούμε αγόγγυστα, ίσως και προθύμως, τις βουλές της δομής της (δομής κυριολεκτικά άγνωστης και απρόσωπης).
Τι να κάνουμε· τα 'χει αυτά η πλάνα ζωή, οι πιθανότητες, η ετερογονία των σκοπών, το αντίστροφο στην πολιτική αποτέλεσμα.
Δεν θέλω να πω ότι αεί πονηρόν εστι τ' ανθρώπων γένος, σε αναγκάζει, όμως, η πραγματικότητα να περνάνε τέτοιες σκέψεις από τον φτωχό σου νου όταν βλέπεις πράγματα που νόμιζες ότι δεν θα έβλεπες - από οικείους ανθρώπους, εννοείται.
Ξέρω μάλλον ότι από την απερισκεψία(;) βλάπτονται οι άνθρωποι (αβουλία γαρ πολλά βλάπτονται βροτοί). Πού, λοιπόν, η ευβουλία, πού η αριστοκρατία της ταπεινότητας και του σεβασμού προς το πολίτευμα (τη δημοκρατία);
Ε, άλλα λόγια· ν' αγαπιόμαστε, δεν χρειάζονται τώρα στ' απότρυγα να διαπληκτιζόμαστε για... Θεού πήδημα, για ένα τεμενάκι. Και ο άλλος; Ε, καλά· στους άλλους άλλα θα λένε, θαυμαστά και δημοκρατικά. Το θέμα είναι τώρα τι κάνεις, για να παραφράσουμε και τον ποιητή. Εχει γούστο, πάντως, η νυν σύνθεση του ελληνικού Κοινοβουλίου.
Πηγή www.efsyn.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Στον βούρκο χωρίς αναπνευστήρα

«Ο βασιλιάς είναι γυμνός» -εντός και εκτός της χώρας. Θα επιβιώσει των εκλογών του 2020 ο Μητσοτάκης;

Συνταγή εμφυλίου στα ΑΕΙ