Νίκος Μωραΐτης: Λυδία Κονιόρδου, μία τραγωδία

Άλλο πράγμα το σανίδι και άλλο το υπουργείο πολιτισμού. Δεν θα μπορούσε να υπάρχει καλύτερο παράδειγμα εν προκειμένω από τη Λυδία Κονιόρδου, την υπουργό που τρέμει στο ενδεχόμενο να πάρει οποιαδήποτε απόφαση.

του Νίκου Μωραΐτη

Η υπουργός πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου παρέλαβε έναν θρίαμβο: Το πόρισμα των ορκωτών λογιστών για την ΑΕΠΙ (παραγγελία του τέως αν. υπουργού πολιτισμου Νίκου Ξυδάκη), το οποίο αποκάλυπτε  το τεράστιο σκάνδαλο της οικογένειας Ξανθόπουλου, που νέμεται τα πνευματικά δικαιώματα στη χώρα μας επί 80 χρόνια (το πόρισμα αποκάλυψε μισθούς ως… 52.000 ευρώ το μήνα για κάθε μέλος της οικογένειας και τρύπες εκατομμυρίων στο ταμείο της εταιρείας).

Η Λυδία Κονιόρδου θα μπορούσε με μία κίνηση να πετάξει έξω τη διεφθαρμένη διοίκηση και να γίνει κάτι σαν ηρωίδα. Τι άλλο θα μπορούσε να επιθυμεί μία υπουργός της Αριστεράς από το να αποτελέσει συνώνυμο της κάθαρσης;

Εκείνη όμως δεν τόλμησε. Άλλοι της έλεγαν να βάλει επίτροπο στην ΑΕΠΙ, άλλοι (οι διαπλεκόμενοι) να μη βάλει και να αφήσει τη διοίκηση στην αμαρτωλή οικογένεια, τελικά εκείνη έκανε ό,τι κάνει κάθε ανίκανος να αποφασίσει: Και τα δύο μαζί! Έβαλε δηλαδή μία επίτροπο αλλά δεν της έδωσε διοικητικές αρμοδιότητες, με αποτέλεσμα η διεφθαρμένη διοίκηση να βάζει τρικλοποδιές σε κάθε προσπάθεια της επιτρόπου για εξυγίανση. 

Πού καταλήγει αυτό το ιδιότυπο καθεστώς; Για πρώτη φορά στα χρονικά πέρασε ο Ιούνιος ενός έτους χωρίς να γίνει διανομή προς τα 10.000 μέλη της ΑΕΠΙ! Άνθρωποι που έχουν γράψει τραγούδια τα οποία όλοι τραγουδάμε, που έχουν ως κύριο ή βασικό μοχλό επιβίωσης αυτά τα 2-3-5.000 ευρώ που παίρνουν κάθε εξάμηνο από την ΑΕΠΙ, μένουν χωρίς ένα πιάτο φαΐ και φάρμακα. Χρεωμένοι, απογοητευμένοι, μετέωροι. Η οικογένεια Ξανθόπουλου -έχοντας διοικητικές αρμοδιότητες ελέω Κονιόρδου– από τη μία στήνει παγίδες στην επίτροπο ώστε να μην μπορέσει να κάνει διανομή και από την άλλη την κατηγορεί ότι η διανομή δεν γίνεται εξαιτίας της. Μαθημένα τα διαπλεκόμενα βουνά στη δολιοφθορά…

Όμως η ανικανότητα της Κονιόρδου δεν περιορίζεται στο χειρισμό των θεμάτων της επιτρόπου. Το αποκορύφωμα είναι ο νέος νόμος περί πνευματικής ιδιοκτησίας, τον οποίο περιφέρει από γραφείο σε γραφείο, δέχεται διαφορετικές εισηγήσεις, δεν μπορεί να αποφασίσει, βγαίνει στην τηλεόραση (στον ALPHA τον Απρίλιο) ανακοινώνοντας ότι εντός εβδομάδος κατατίθεται ο νόμος, ύστερα περνούν οι εβδομάδες και ο νόμος δεν κατατίθεται – ένας τραγέλαφος.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι η Λυδία Κονιόρδου, με την αβουλία και την αναποτελεσματικότητά της, κάνει ρεζίλι στα μάτια 10.000 δημιουργών τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δεσμεύτηκε δημόσια για κάθαρση στην ΑΕΠΙ και προστασία των πνευματικών δημιουργών. Ο πρωθυπουργός μίλησε για προστασία μίας ομάδας του πληθυσμού και, δύο μήνες μετά, αυτή μένει απλήρωτη λόγω των παλινωδιών της υπουργού του!

Δεν ξέρω αν χρειάζεται ολόκληρος ανασχηματισμός για να αντικατασταθεί ένας υπουργός εντελώς ακατάλληλος να διοικήσει. Θα έπρεπε -και πρέπει- να μπορεί να αποπεμφθεί το ίδιο απόγευμα. Το σίγουρο είναι ότι στα δύο χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, κανένα μέλος της κυβέρνησης δεν έχει εκθέσει έτσι τον πρωθυπουργό ενώπιον ευρείας ομάδας πολιτών. Η Λυδία Κονιόρδου είναι καταχωρισμένη ως εξαίρετη τραγωδός. Έμελλε, στα μάτια 10.000 δημιουργών, να μείνει γνωστή και ως τραγωδία.

Πηγή www.altsantiri.gr