Γυναικοκτονία στα Γλυκά Νερά: Στο «πλυντήριο» των ΜΜΕ

  Μαριάνθη Πελεβάνη

Στις 11 Μαϊου η ελληνική κοινωνία «πάγωσε» από την είδηση της στυγερής δολοφονίας μιας 20χρονης, μητέρας ενός βρέφους.

Οι πληροφορίες που δημοσιεύονταν στην αρχή παρουσίαζαν μια ληστεία μετά φόνου, με θύμα και το σύζυγο της «άτυχης» Καρολάιν, που κατάφερε να σωθεί και ήταν ο μοναδικός μάρτυρας. Τα «λαγωνικά» πολλών μέσων μαζικής ενημέρωσης, πάντα επικαλούμενα αστυνομικές πηγές, έσπευσαν να «αναγνωρίσουν» στα πρόσωπα των δολοφόνων τις γνωστές άγνωστες μεταναστευτικές κοινότητες ή τις αλλοδαπές μαφίες, κατά άλλους.

Συνεπείς στις αρχές τους, φαντάστηκαν εύκολα και μετέδωσαν ως πληροφορία ότι Αλβανοί, Βούλγαροι, Γεωργιανοί, ή κάτι τέτοιοι… είχαν εισβάλλει στη μεζονέτα και με την αγριότητα, που υπαινίσσονταν ότι τους χαρακτηρίζει, δε δίστασαν να σκοτώσουν την Καρολάιν, το σκυλάκι και μάλιστα μπροστά στα μάτια ενός βρέφους.

 

Αντίθετα τα θύματα, η Καρολάιν αλλά και ο ζωντανός σύζυγός της, ο πιλότος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, σύμφωνα πάντα με το φερόμενο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ αλλά και την άποψη διαφόρων ανειδίκευτων ειδικών, ζούσαν μια παραμυθένια ζωή, με τα πολλά λεφτά τους και την περίσσεια ευτυχία τους, που χρόνια δεν κοιτά. Θέματα με φωτογραφίες από το γάμο τους, τα ταξίδια τους, τα στιγμιότυπα ευτυχίας και τα ακριβά γούστα που ο «επιτυχημένος» Μπάμπης συνήθιζε να κοινοποιεί στα social media, πλημμύρισαν τις οθόνες. 

Στην πορεία τα στοιχεία δεν έδεναν, τα ερωτήματα ήταν πολλά και το σενάριο του πιλότου, όπως και το σενάριο κοινά συντεταγμένων ΜΜΕ βασιζόμενο σε πηγές, σκόνταφταν στη λογική. Δειλά άρχισαν να σπέρνονται αμφιβολίες και ο κοινός νους έκανε χώρο για το αδιανόητο. Τελικά τα αποδεικτικά στοιχεία στην αστυνομία μαζεύτηκαν πολλά και το θέατρο του παραλόγου αποκαλύφθηκε. Ο Μπάμπης, ο 32χρονος πιλότος, ο σύζυγος της Καρολάιν, είναι ο δολοφόνος, αλλά ο δολοφόνος «με το αγγελικό πρόσωπο». 

Τριάντα επτά μέρες μετά κι αφού στο ενδιάμεσο βασανίστηκε επί μέρες ένας Γεωργιανός από αστυνομικούς για να ομολογήσει πως αυτός σκότωσε την Καρολάιν (σιωπή περί αυτού στους τηλεοπτικούς δέκτες), ο σύζυγος της Καρολάιν ομολόγησε πως «θόλωσε και την έπνιξε». Νέο σενάριο για το δολοφόνο, νέοι τίτλοι που τον «βλέπουν» εν βρασμώ αλλά και αποκλειστικά ρεπορτάζ που εκ των υστέρων αποκάλυπταν πως η γλώσσα του σώματος του συζυγοκτόνου τον είχε προδώσει από την πρώτη στιγμή.

Και τότε διαρρέει σε πολλά πρόθυμα μέσα το ημερολόγιο της Καρολάιν, μάλιστα αποσπάσματα του ημερολογίου - πως επιλέχθησαν άραγε - που δείχνουν πως ο γάμος τους δεν ήταν «παραμυθένιος» και ο πιλότος, ο «οικείος» για τα μέσα «Μπάμπης», δεχόταν τις επιθέσεις και τις απειλές της πως θα τον εγκαταλείψει και αυτόν και το μωρό. Τους ισχυρισμούς στην κατάθεσή του πως ήταν «επιθετική» απέναντί του, ακολούθησαν οι δήθεν αναλύσεις για την «επιλόχειο κατάθλιψη», χωρίς ιατρική γνωμάτευση, και την «περίεργη» ψυχολογία της 20χρονης, η οποία ενώ φαινόταν πως τα είχε όλα, δεν ήτανε καλά. Την ίδια ώρα ο «Μπάμπης», ο αποκαλούμενος εμμονικά και πιλότος, γινόταν, εμμέσως πλην σαφώς, κι αυτός ξανά θύμα.

Δημοσιογράφοι, αδαείς δημοσιολόγοι και διάφοροι επί του σχολιασμού σε τηλεοπτικά κανάλια, αφού στιγμάτισαν για άλλη μια φορά, κοινωνικές ομάδες, όπως οι πάσχοντες ψυχικά και οι μετανάστες, εθνότητες, και ό,τι άλλο βόλευε τα στερεότυπά τους, «πέφτοντας από τα σύννεφα» άνοιξαν το δίχτυ ασφαλείας.

Όπως δήλωσε η δημοσιογράφος του Σκάι, Ιωάννα Μάνδρου, «για να είμαστε ειλικρινείς ο φερόμενος ως δράστης μόλις είδε το πτώμα έκανε αυτό που έχουν κάνει πάρα πολλοί στην ίδια θέση. Σκέφτηκε να το εξαφανίσει. Θυμόμαστε την περίπτωση του Φραντζή. […] Αυτός το μπόρεσε αυτό: δηλαδή να πάρει και να τεμαχίσει. Αυτός ο τύπος εδώ, ο φερόμενος ως δράστης, η συγκρότηση της προσωπικότητάς του δεν του επέτρεπε κάτι τέτοιο. Δεν είναι για αίματα, είναι πιο αποστειρωμένος. Οδηγήθηκε στην λύση της σκηνοθεσίας της ληστείας».

 

Εκτός από συγκροτημένος, ο δολοφόνος, είναι και γοητευτικός. «Θα δούμε και τη γοητεία σε όλη της την έκθεση κατά τη διάρκεια της δίκης. Θα δείτε μία γοητευτική προσωπικότητα που θα αρχίσετε κι εσείς να είστε followers», δήλωσε η ψυχολόγος Τένια Μακρή που φιλοξενήθηκε στο Σκάι. 

Μια άλλη «διεισδυτική» ματιά πρόσθεσε η συγγραφέας των best seller, Χρυσηίδα Δημουλίδου, την οποία αξιολόγησαν και αναπαρήγαγαν πολλά μμε. Εξάλλου ποιος ξέχασε παλαιότερη σημαντική δήλωσή της, όταν η συγγραφέας έλεγε ότι τα βιβλία της δεν βρίσκονται στα αζήτητα όπως τα έργα του Καζαντζάκη, του Ντοστογιέφσκι και της Λιλής Ζωγράφου.

Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος «δεν πιστεύω πως είχε προσχεδιάσει τον φόνο της  και πως όλα έγιναν σε μια στιγμή έντασης, θυμού, κούρασης και μεγάλης ανασφάλειας που του δημιουργούσαν οι απειλές της πως θέλει να χωρίσουν και ίσως τον εγκατέλειπε…Ήθελε να έχει κι εκείνος την ηρεμία του πλάι σε μια γυναίκα που θα του πρόσφερε γαλήνη, στήριξη και όχι γκρίνια και αμφιβολίες», απεφάνθη η αγαπημένη συγγραφέας πολλών Ελληνίδων.

Μοιραία ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος οδηγήθηκε στη φυλακή. Ψύχραιμος και συναισθηματικά ψυχρός μας ενημερώνουν τώρα οι τίτλοι των ειδήσεων, οι οποίοι είναι πλέον πιο συγκρατημένοι, δεν μπαίνουν σε πιο βαθιά «αχαρτογράφητα» νερά της υπόθεσης και περιορίζονται στο να μας μεταφέρουν κάθε λεπτομέρεια της διαβίωσης του Μπάμπη στη φυλακή. Μάλιστα μας ενημέρωσαν, μεταξύ άλλων, ότι το κελί έχει δύο κουκέτες, ένα ψυγείο, και ξεχωριστό μπάνιο, προσεγγίζοντας με όρους lifestyle τον δράστη. 

Αυτή είναι μια πραγματικότητα. «Φερόμενοι» δημοσιογράφοι, ψυχολόγοι, συγγραφείς, ηθικολόγοι, δημοσιολόγοι και προβεβλημένοι αμπελοφιλόσοφοι παρουσίασαν το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, τη γυναικοκτονία, με τα δικά τους μάτια και μυαλά, ξεπλένοντας, συνειδητά ή ασυνείδητα, στα ρηχά νερά της ανάλυσης, σάπιες νοοτροπίες, ιδεολογίες, συμπεριφορές, δολοφονίες, μέχρι και τον δολοφόνο.

Άλλοι δημοσιογράφοι, ψυχολόγοι, συγγραφείς, δημοσιολόγοι και κυρίως φεμινιστικές συλλογικότητες και πλήθος πολιτών, πίσω από τις κάμερες, προσπάθησαν να φωτίσουν τις αιτίες μιας τέτοιας στυγερής δολοφονίας, γυναικοκτονίας και να προτρέψουν σε κοινωνική δράση, ώστε να μην υπάρξουν άλλα θύματα. Κι αυτή είναι μια πραγματικότητα.  

Το έγκλημα στα Γλυκά Νερά ήταν ακόμα μια γυναικοκτονία, η Καρολάιν δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα και θεωρούνταν ιδιοκτησία του συζύγου και πατέρα του παιδιού της. Αυτός τα όριζε όλα, όπως ήθελε και σύμφωνα με τα «ιερά και όσια» της κοινωνικής οργάνωσης και κουλτούρας μας. Αυτός μπορούσε να ορίσει και το δικαίωμά της στη ζωή. Μέχρι εδώ ξέρουμε, τουλάχιστον για την ώρα. 

Και μαζί με εμάς, στην κοινωνία του θεάματος, θα είναι αναγκασμένη να τα ξέρει όλα και η μικρή Λυδία, που ενώ όλοι συγκινούμαστε κι αγωνιούμε για το καλό της, δεν μπόρεσε κανένας να την προστατέψει.  

Πηγή https://tvxs.gr