Τα τσογλάνια...
Καλά και σώνει τα παπαγαλάκια της κυβέρνησης, αλλά και βουλευτές και υπουργοί της, να αποδώσουν την αποφυλάκιση του Λιγνάδη στον νόμο Παρασκευόπουλου, στον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, ενώ γνωρίζουν καλά ότι αυτό είναι ψευδές, ψευδέστατο –ο ανασταλτικός χαρακτήρας υπήρχε και στις προηγούμενες κυβερνήσεις και ισχύει σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ταυτόχρονα σφυρίζουν κλέφτικα για την εύνοια που έδειξαν σε αυτόν τον άνθρωπο η υπουργός Πολιτισμού και ο ίδιος ο πρωθυπουργός· αλλά τέτοιοι είναι, που λέει και ο Κουτσούμπας [και πάρα πολύ καλά το λέει]. Η μόνη διαφορά με τον νόμο Παρασκευόπουλου είναι ότι η αναστολή ήταν στην ευχέρεια των δικαστών, ενώ τώρα οι δικαστές [εάν το αποφασίσουν] είναι υποχρεωμένοι να την εφαρμόσουν.
To θέμα είναι με το σ κ ε π τ ι κ ό των δικαστών. Στην αρχή της υπόθεσης Λιγνάδη έκριναν ότι πρέπει να προφυλακιστεί διότι συμπέραναν ότι θα τελέσει τις ίδιες αξιόποινες πράξεις. Τώρα, και αφού έχει καταδικαστεί από το δικαστήριο, αποφάσισαν ότι μπορεί να αποφυλακιστεί διότι δεν θεωρείται ικανός να τελέσει ξανά τους βιασμούς! Μένει άφωνος κανείς. Να τους χαιρόμαστε τέτοιους δικαστές [που τάχα μου είναι το αποκούμπι των αδύνατων... κουραφέξαλα...]. Και βέβαια αρχίζει να υποψιάζεται κανείς [εάν δεν είναι σίγουρος] τι παιγνίδια παίζονται σε κύκλους που δεν αφορούν την πλέμπα αλλά την ιδιόμορφη, αναίσχυντη ελίτ του τόπου. Αξιολύπητοι [μήπως και επικίνδυνοι;].
Μίλησε ο πρωθυπουργός, μέσα στη Βουλή, για εκτσογλανισμό των πολιτικών του αντιπάλων. Προφανώς κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Αντί να πιάσει από το αυτί τον γελοίο αυτόν καθηγητή-υπουργό (!), που μίανε το Πολυτεχνείο και την αντίσταση στη χούντα, και να τον εκδιώξει, προτροπάδην μάλιστα, στέλνοντάς τον σπίτι του [ή όπου θέλει], επιμένει να ταυτίζει την επίθεση στον ραδιοσταθμό Real fm με την αξιωματική αντιπολίτευση. Ποιος ακριβώς είναι το [πολιτικό, μην υπερβάλλουμε, μην κρίνουμε προσωπικότητες] τσογλάνι στην προκειμένη περίπτωση; Μα, είναι πασιφανές. Ο Αγγελος Συρίγος [και όσοι εξακολουθούν να τον καλύπτουν –κανείς δεν περίμενε τόσο ακροδεξιά στροφή από μια κυβέρνηση που διαλαλούσε τον φιλελευθερισμό και κολοκύθια τούμπανα]. Πρέπει να ντρέπεται αυτός ο άνθρωπος –είναι και πανεπιστημιακός, τρομάρα μας.
(Βέβαια δεν πάει πίσω [για την αντιπολίτευση μιλάμε τώρα] ένας άλλος πανεπιστημιακός, που μάλιστα ήταν [είναι;] σύμβουλος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο οποίος αποκάλεσε Πισπιρίγκου [που ακόμη δεν έχει κριθεί ένοχη από τη Δικαιοσύνη] την υπουργό Παιδείας. Πέρασαν δύο μέρες για να θυμηθεί τη Μήδεια, που, όντως, είναι ισχυρός συμβολισμός και ταίριαζε γάντι στην κ. Κεραμέως. Λειτούργησε με λογική Ραν Ταν Πλαν, ξέρετε τον σκύλο του Λούκι Λουκ, που του πάταγες την ουρά σήμερα και ούρλιαζε από τον πόνο μετά από δυο μέρες. Αμ, δεν επαναδιεκδικείς την εξουσία με λογική καφενόβιων [και όχι όλων των καφενόβιων, διότι υπάρχουν αρκετοί σοφοί ανάμεσά τους]). Αυτό ήταν απαραίτητη παρένθεση, νομίζω. Να μην ακούμε ό,τι μας βολεύει και ό,τι εξυπηρετεί τα μικροσυμφέροντα του καθενός μας. Εάν θέλουμε να είμαστε πολιτικά ζώα.
Πηγή https://www.efsyn.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου